Nieuwsfeeds

De minister-president Charles Picqué verklaart: “Elke vorm van geweld is een belemmering van de individuele emancipatie en moet absoluut tegengehouden worden om het samenleven en de maatschappelijke samenhang te bevorderen. Deze campagne vormt dus een aanvulling en een ondersteuning van alle voorzieningen die op gewestelijk niveau tot stand werden gebracht met als doel aan iedere persoon en in het bijzonder aan jongeren de kans te geven om hun plaats te vinden en een waardig leven te leiden in de stad.”    Een onderzoek van de Franstalige gemeenschap uit 2007 toonde aan dat 9 op 10 jongeren, 90 procent dus, al het slachtoffer werd van geweld binnen hun liefdesrelatie. Tegelijkertijd toonde de studie aan dat 72% van de jongeren ook zelf dader zijn van geweld in hun relaties. Dit wijst op een onrustwekkende banalisering van geweld in de liefdesrelaties van jongeren.   Bruno De Lille: “Omdat geweld niet tolereerbaar is, onder geen enkele vorm en al helemaal niet in een relatie, lanceren we vandaag deze campagne. We willen jongeren doen nadenken over wat een gezonde en respectvolle liefdesrelatie inhoudt en dat geweld, welke vorm het ook aanneemt, nooit door de beugel kan.”   Het gaat hierbij vaak om verbaal en psychologisch geweld zoals bijvoorbeeld de wil om de ander te domineren, het naar beneden halen van de partner ... Er is geen typisch profiel van dader of slachtoffer op te stellen. Net zoals bij volwassenen, is het niet gebonden aan opleiding of sociaaleconomische klasse. Er is echter wel een verschil tussen jongens en meisjes: jongens gebruiken vaker en combineren meer typen van geweld dan meisjes.   Wel, jongeren bekijken deze situaties eigenlijk niet altijd als gewelddadig. Zij associëren geweld in relaties met ‘extreem’ fysiek of seksueel geweld zoals het stereotype beeld van de vrouw die bont en blauw geslagen of verkracht wordt. Jongeren vinden hun gedrag dus eerder ‘normaal’, en dat geldt zowel voor de dader als het slachtoffer. Zo blijkt dat een dominerende partner dikwijls beschouwd wordt als iemand die jaloers is uit liefde. In deze zin behoort geweld integraal tot de liefdesrelatie.   Met “I love you” kiest men voor een niet-traditionele campagne die direct inspeelt op de leefwereld van onze jongeren. Een campagne waar sociale media zoals Facebook centraal staan. Maar de jongeren worden ook te bereikt via “Tirae Nie Soe”, een toneelstuk dat in 10 Franstalige en 2 Nederlandstalige scholen zal staan. Na het stuk volgt nog een uitgebreid debat.   www.isditliefde.be

Kamerlid Wouter De Vriendt en Europarlementslid Bart Staes (Groen): "De nieuwe onthullingen en schandalen tonen aan dat er nog te grote gaten zitten in de controles en traceerbaarheid van de vleesproductie. Bovendien bieden korte productieketens meer garantie op voedselveiligheid".

Honderden paarden die niet geschikt waren voor consumptie zijn in ons land toch in de voedselketen terechtgekomen. Groen vraagt aan minister van Economie Johan Vande Lanotte (sp.a) en minister van Landbouw Sabine Laruelle meer en betere controles. Zowel consument als producent hebben baat bij absolute transparantie en betere controles.
De Vriendt: "Het Federaal Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen, FAVV, was sinds 2011 op de hoogte. Door het verzwijgen van de gevaren voor de volksgezondheid heeft het FAVV de consumenten in de steek gelaten. De consumenten hadden sneller moeten worden geïnformeerd over mogelijke risico’s inzake volksgezondheid."

Dit schandaal komt bovenop de economische fraude rond goedkoper paardenvlees in kant-en-klare maaltijden. Groen vraagt zich af waarom de economische inspectie pas een maand na de eerste onthullingen in Groot-Brittannië heeft ingegrepen. Groen vraagt ook dat de herkomst van de gebruikte ingrediënten in kant-en-klare maaltijden kenbaar wordt gemaakt via het etiket.

De schandalen brengen een fundamenteler probleem aan de oppervlakte rond vleesproductie. Hoe langer de keten tussen producent en consument, hoe meer landsgrenzen worden overschreden, hoe meer tussenpersonen, hoe groter de kans op fraude. Staes: “Kortere ketens zijn de beste garantie op een veilige voedselproductie. In korte ketens kennen mensen elkaar en wie bekend staat als een fraudeur of sjoemelaar wordt automatisch gewantrouwd. Groen vraagt aan de overheid maatregelen te nemen om de lokale productie te ondersteunen. Dit is goed voor de lokale economie en goed voor de consument."

De paardenvleesaffaire zorgde er ook voor dat de werking van het Voedsel- en Veterinair Bureau (VVB), gevestigd in Ierland, in de belangstelling kwam. Ondanks het beperkt aantal personeelsleden en de beperkte financiële middelen heeft het VVB de voorbije 12 jaar zeer behoorlijk geïnvesteerd in de controle op de controle (door nationale lidstaten). Staes: "Het zijn inderdaad in de eerste plaats de nationale controleorganen die hun huiswerk moeten doen. In ons land is dat het FAVV. Maar controle op de controle is absolute noodzaak. De controlebezoeken van het FVO zorgt ervoor dat de nationale controleorganen gedwongen worden de vinger goed aan de pols te houden.
De FVO-inspectierapporten worden nu gepubliceerd op de website

En daar gebeurt politiek te weinig mee. Groen stelt voor deze rapporten voortaan jaarlijks te bespreken in de nationale parlementen, in aanwezigheid van de bevoegde minister, en het Europees Parlement, samen met de bevoegde administraties uit de Europese Commissie.

Deze aanpak kan ervoor zorgen dat de mankementen bij de nationale controlediensten beter en sneller opgevolgd worden en politiek gestuurd. Ze zullen het werk van het VVB valoriseren, en dat komt de volksgezondheid en de voedselveiligheid ten goede.

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Een belangrijke vaststelling is dat jongeren de kans niet krijgen om te falen. Ze moeten hun leven onmiddellijk op spoor hebben, een mislukking heeft meteen verregaande gevolgen. Om succes in je leven te hebben, moet je net de kans krijgen om ook te falen en te leren uit je fouten.

Van den Brandt: “Er zijn wel meer paradoxen in het leven, maar dit is één van de meest cynische: de meest kwetsbare jongeren, jongeren die verschillende achterstandsfactoren combineren, hebben het minste ruimte voor mislukking, moeten het snelst een project hebben.” Het Brussels gewest telt 15,6% vroegtijdige schoolverlaters tegen 8,6% in Vlaanderen. Hoe lager het gezinsinkomen, hoe kleiner de kans dat een leerling hoger onderwijs volgt en hoe groter de kans op afhaken na een eerste, niet geslaagd jaar. Een ander voorbeeld: jongeren uit de bijzondere jeugdzorg moeten of willen de voorziening verlaten en op eigen benen staan op 18 jaar, terwijl de gemiddelde leeftijd waarop Belgische kinderen het ouderlijk huis verlaten 26 jaar is. Net de meest kwetsbare jongeren krijgen de minste oefen- of inlooptijd.

Armoede is een combinatie van achterstellings- en risicofactoren. Daartegenover moeten ook de verschillende bevoegdheidsniveaus hun krachten bundelen. Dit actieplan is alvast een goed begin. Er bestaan reeds heel wat maatregelen. Belangrijk is echter te evalueren of deze de meest kwetsbare bevolking wel bereiken en in welke mate ze ook preventief werken.

Naast de bevoegde collegeleden, kwamen ook een aantal adviesorganen die betrokken werden bij de opmaak van het actieplan aan het woord.

Calvo bepleit al langer zo’n stagesysteem. “Heel wat jongeren, vaak kortgeschoold, zijn op zoek naar een baan in deze moeilijke tijden. Een stage bij de federale overheid kan voor hen een nuttige ervaring zijn”, aldus het jongste Kamerlid.

Minister van Werk Monica De Coninck (sp.a) verklaarde in juni vorig jaar 10.000 stageplaatsen te willen creëren in de private sector. “Het is zeer twijfelachtig of dat aantal zal worden gerealiseerd. Maar wat de regering aan bedrijven vraagt, moet ze zeker al zelf doen in de federale overheidsdiensten”, meent Calvo.

Staatssecretaris Bogaert is het daar nu mee eens. Al heeft hij nog geen concrete middelen voorzien voor zulke stages, gaf hij toe. Door de besparingen zijn de personeelskredieten van de diensten al krap. Maar de staatssecretaris verklaarde vandaag dat hij de piste van de instapstages op tafel wil leggen van de volgende begrotingsbespreking.

Calvo zal het voorstel verder aankaarten bij minister De Coninck. “Het is een belangrijk instrument om jongeren aan een job te helpen, en zo de werkloosheid te doen dalen. Bovendien is het ook een kans voor de overheidsdiensten om jonge mensen warm te maken voor een baan bij de overheid”, besluit hij.

Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) onderstreepte enkele weken geleden in een tv-interview dat hij ook de portefeuille voor Buitenlandse Handel op zak heeft. Behalve zijn zelfverklaarde eerste prioriteit, de bevordering van democratie en mensenrechten, ijvert hij ook om België van de noodzakelijke investeringen te voorzien. Een volkomen logische en goeie zaak, zou je denken. Zolang die doelstelling de eerste niet ondergraaft, tenminste. En dat is nu net wat vandaag dreigt te gebeuren, als Reynders gaat pleiten om de Europese sancties tegen Zimbabwe gedeeltelijk op te heffen (DS 15 februari) . Dat hij dit doet om de diamantsector terwille te zijn is een diplomatiek dieptepunt dat de internationale geloofwaardigheid van ons land zware schade berokkent.

In 2009 kwam Human Rights Watch (HRW) met bewijzen dat de president van Zimbabwe, Robert Mugabe, in de Marange-regio moordde en martelde om de lokale bevolking, inclusief kinderen, te dwingen diamant te ontginnen. De EU zette prompt het staatsbedrijf, de Zimbabwean Mining Development Corporation (ZMDC), op de sanctielijst. Sindsdien kan het niet langer rechtstreeks handel drijven met de EU, en dus ook niet met de Antwerpse diamantsector.

Moorden en martelen

Ondanks de sancties van de VS en de EU produceerden de mijnen in Marange vorig jaar officieel voor 512 miljoen euro aan diamant, terwijl ZMDC dit jaar een verdubbeling van dat cijfer verwacht. Die cijfers houden echter geen rekening met de 1,5 miljard euro aan diamant die ministers en militairen gelieerd aan Mugabe de voorbije vier jaar hebben weggesluisd, zoals de ngo Partnership Africa Canada meldt. Opkomende spelers uit Dubai en India trekken zich immers niets aan van de Europese sancties, en vullen de leemte in die westerse handelaars achterlieten. Sommige bronnen uit de sector voorspellen dat de mijnen in Marange kunnen voorzien in 30 à 40 procent van het totale aanbod aan ruwe diamant.

Geen wonder dat in Zimbabwe momenteel een ware diamantrush woedt. Bovendien groeit in de diamantwereld de onrust vanwege de dalende productie van mijnbouwgiganten zoals De Beers of andere bedrijven in Canada en Rusland. Berichten over Indiase bedrijven die van plan zijn het dalende aanbod te compenseren met diamant uit Zimbabwe, ontgingen ook de Antwerpse diamantsector niet.

Op de Zimbabwe Diamond Conference in november, opgezet om het slechte imago van het land op te krikken, waren de Antwerpse belangen dan ook goed vertegenwoordigd. Stéphane Fischler van het Antwerp World Diamond Centre verkondigde onverbloemd dat Antwerpen vragende partij is voor een ‘duurzaam en wederzijds voordelig partnerschap' met Zimbabwe. Tussen de lijnen door was het zonneklaar dat de sancties die relatie in de weg stonden, en dat ze dus best verdwenen.

De Belgische diplomatie springt nu op dezelfde kar. Niet verwonderlijk als je weet dat de diamantsector ter waarde van 42 miljard euro een goeie 5 procent van de Belgische export vertegenwoordigt. België trekt dan ook aan de kar binnen de EU om de sancties tegen de ZMDC stop te zetten, en wel liefst zo snel mogelijk.

Officieel moet de schrapping van de sancties voorzichtige democratische hervormingen in Zimbabwe aanmoedigen. In plaats van het verloop van de president- en parlementsverkiezingen van juni af te wachten, wil minister Reynders met de beloning nu al uitdelen en de sancties opheffen. Dat doet vermoeden dat er andere belangen in het spel zijn dan zijn bezorgdheid voor de Zimbabwanen.

De ‘veiligheidsdiensten' van Mugabe

Het verleden leert ons namelijk dat verkiezingen in Zimbabwe zelden van een leien dakje lopen. In de vorige verkiezingen van 2008 werden volgens Human Rights Watch tweehonderd mensen vermoord en vijfduizend gemarteld. En sindsdien is er op institutioneel vlak weinig ondernomen om te vermijden dat dergelijk geweld en intimidatie van kiezers en oppositie opnieuw voorkomten, zo blijkt uit een recent rapport van HRW.

Sterker nog, uit onderzoek van de gezaghebbende ngo Global Witness blijkt dat de ZMDC geld doorsluist naar de gewelddadige veiligheidsdiensten van Mugabe en zijn partij. Aangezien net die knokploegen verantwoordelijk zijn voor het geweld en de intimidatie tijdens de vorige verkiezingen, zou het een ware schande zijn mocht minister Reynders de ZMDC van de sanctielijst laten halen. Met de Europese financiële injectie die dat zou betekenen, kan Mugabe zijn strategie uit 2008 des te makkelijker herhalen.

Het is ongehoord cynisch dat minister Reynders dit alles onder de mat veegt om onze diamantindustrie een gunst te bewijzen. Er is heel wat te doen geweest om de economische raadgevers waarmee Reynders onze diplomaten wil omringen. Als je het mij vraagt, zou hij er beter aan doen wat meer raadgevers over sociale zaken, mensenrechten en rechtsstaatopbouw in te schakelen.

(Dit opiniestuk verscheen op 18 februari in De Standaard)

Meyrem Almaci: “De federale onderzoekscommissie moet de rol van de verschillende satellieten, de bestuurders, het management, en vooral de politieke belangenvermenging onderzoeken.” Groen is dus expliciet geen vragende partij voor een aparte commissie die zich enkel op de rol van het ACW zou focussen. “Het is duidelijk dat het de N-VA alleen te doen is om het ACW te treffen,” betreurt Almaci, “Het doel van Groen is anders: eindelijk een duidelijk beeld krijgen van alle verantwoordelijken en hun foute beslissingen die tot het dexia-debacle hebben geleid. Alleen zo zal ons land lessen kunnen trekken uit wat er misgelopen is en dit in het belang van de belastingsbetaler.”

Om de onderste steen om te draaien is ook een onderzoekscommissie in het Vlaams Parlement naar de Gemeentelijke Holding, als belangrijke aandeelhouder van Dexia, noodzakelijk. Deze moet uitsluitsel geven over de verantwoordelijkheid van de politieke bestuurders in de Gemeentelijke Holding. Elisabeth Meuleman: “De rol van de Gemeentelijke Holding is essentieel in het hele Dexia-verhaal. Wie het echt meent om alles tot op het bot te onderzoeken, kan niet anders dan ons voorstel steunen om ook in het Vlaams parlement een echte onderzoekscommissie te installeren.” 

“Dit is de stilaan de laatste kans voor volwaardige onderzoekscommissies naar Dexia en alle deeldossiers zoals Arco, de Gemeentelijke Holding en naar effectieve hervormingen over te gaan. We moeten van de nood een deugd maken,” besluiten de groene parlementsleden.

 

 

Vlaams volksvertegenwoordiger Dirk Peeters (Groen): “Dit is een politiek proces. Het is hallucinant dat de uitspraken van Vlaams Minister-president Peeters over ‘bendevorming’ klakkeloos gevolgd worden door de rechtbank. Deze veroordeling is buiten proportie. Het wordt hoog tijd voor een beetje gezond boerenverstand om de inzet van de actie op zijn ware aard en omvang te beoordelen.” “Als sociale acties op deze manier worden gecriminaliseerd als “bendevorming”, is dit een zeer gevaarlijk precedent voor alle toekomstige acties van vakbonden, vredes- en milieubeweging,” vreest Europarlementslid Bart Staes (Groen). Groen hoopt dat een nieuwe uitspraak van de rechtbank alle argumenten van de verdediging zal aanhoren en een meer evenwichtig vonnis zal vellen. In mei 2011 voerde het Field Liberation movement actie tegen de GGO- veldproef met aardappelen in Wetteren. Hoewel Groen de actie zelf niet ondersteunde, blijft Groen zich wel verzetten tegen de verdere commercialisering van de genetisch gemanipuleerde gewassen door chemiereuzen. De actie kwam uitgebreid in de pers en wakkerde het maatschappelijk debat over de landbouw van de toekomst aan. De 11 beklaagden kregen ruim ondersteuning van diverse landbouworganisaties, academie, burgers en ook van Groen. 

Het collegebesluit waarin aangekondigd wordt dat de vreemdelingentaks wordt opgevoerd tot 250 euro is onvoldoende juridisch uitgewerkt. De drie categorieën op wie de taks betrekking heeft en de drie uitzonderingscategorieën doen heel wat vragen rijzen en staan bloot aan veel kritiek. “Wat wordt er bijvoorbeeld bedoeld met “inwoners van vreemde origine”? vraagt Piryns zich af: “Dat is geen juridische term. Valt iemand die recent Belg werd daaronder want die is toch ook "van vreemde origine"?Wat betreft de uitzonderingen is het zeer vreemd dat de EU-inwoners zelf geen uitzondering krijgen maar lang ingezetenen wel. Dit is tegen de richtlijn vrij verkeer van personen uit 2004.”

Groen vraagt dat hogere overheden het Antwerpse stadsbestuur terug fluiten. Zo zijn we heel benieuwd naar de houding van bevoegd Vlaams minister Bourgeois. "Kan een minister een besluit dat aan alle kanten rammelt en bovendien Vlaamse gemeenten tegen elkaar opzet, zomaar blijven afdekken?" vraagt Vlaams parlementslid Bart Caron zich af: "Bovendien is het in strijd met de omzendbrief van 2011 waarin de minister stelt dat er gelijke behandeling moet zijn tussen identiteitskaarten en vreemdelingenkaarten." Caron zal de minister hierover zo snel als kan ondervragen.

“Het is duidelijk dat dit voorstel van schepen Homans juridisch knoeiwerk en onwettig is," besluit Piryns: “Het gaat hier over mensen, vaak mensen die in moeilijke levensomstandigheid proberen overeind te blijven. Om nu met een gammele regeling geld uit de zakken van deze mensen te proberen kloppen, is onverantwoord. Groen zal dit dan ook op alle mogelijke manieren aanvechten."

 

Groen wil de bevoegdheden van Comité I, het vast comité op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, uitbreiden en versterken. De huidige controlemogelijkheden volstaan duidelijk niet. Absolute transparantie en doorgedreven parlementaire controle is noodzakelijk. Het Comité I moet automatisch inzage krijgen in alle rapporten van de Staatsveiligheid en onverwachte plaatsbezoeken kunnen verrichten. Van Hecke: “Alleen een slagkrachtig Comité I kan garanties leveren dat de Staatsveiligheid binnen haar wettelijke opdracht blijft.”

Vandaag zijn alleen de grootste partijen vertegenwoordigd in de parlementaire begeleidingscommissie. Slechts vijf senatoren van de vier grootste partijen kunnen controle uitoefenen op de inlichtingendiensten. “Dit is onvoldoende om van een grondige democratische controle te kunnen spreken. Een verruiming is daarom noodzakelijk”, besluit Van Hecke. Groen en Ecolo dienden hierover reeds een wetsvoorstel in de Senaat.

Stefaan Van Hecke zal minister van Justitie, Annemie Turtelboom (Open VLD), ook interpelleren over de opvolging die de Staatsveiligheid gaf aan de misdrijven die het Vlaams Belang volgens Bart Debie zou begaan hebben, onder meer inzake partijfinanciering.

Uit onderzoek van het Jeugdonderzoeksplatform blijkt dat een kwart van de moslimjongeren geweld tegen homo's gerechtvaardigd vinden. En een op drie Vlaamse jongeren staat uitgesproken negatief tegenover moslims. "Het is uiteraard geen opdracht van onderwijs alleen, maar de school is het knooppunt bij uitstek waar kinderen en jongeren elkaar ontmoeten. Wij willen de aandacht voor diversiteit structureel inbedden in het leerprogramma," zegt Meuleman.
 

"Recente maatregelen, zoals het algemeen verbod op religieuze tekens in het GO! zorgen ervoor dat bepaalde bevolkingsgroepen zich geviseerd voelen. Dergelijke maatregel zal de afstand tussen leerlingen
met verschillende religies ook alleen maar vergroten, omdat groepen leerlingen uit het GO zullen wegblijven en in eigen scholen of thuis les volgen. Het is een fundamenteel verkeerde keuze", zegt Meuleman.

Groen-Kamerlid Kristof Calvo, die eerder al parlementaire vragen stelde over eventuele prijsmanipulatie door Electrabel, hoopt dat het onderzoek snel wordt afgerond. “De regering moet dan de juiste conclusies trekken. De inkomsten van de eventuele boete moeten terugvloeien naar de burger en de bedrijven. Zij betaalden jaren teveel betaald door de markmanipulatie van de Franse energiereus”, aldus Calvo.

“Wie zo omspringt met het vertrouwen van zijn klanten, is geen eerlijke en geloofwaardige partner. Electrabel verdient geen medelijden meer. Electrabel moet belastingen betalen. De nucleaire bijdrage op de afgeschreven kerncentrales moet hoger. Tihange 1 nog  10 jaar langer openhouden, een kassamachine voor Electrabel, is geen optie.”

Calvo zal Economieminister Johan Vande Lanotte (sp.a) ondervragen over de kwestie. “We moeten bekijken hoe we zulke manipulaties in de toekomst kunnen vermijden en hoe we er sneller op kunnen reageren”, besluit hij.

Een parlementaire vraag van Vlaams Parlementslid Dirk Peeters (Groen) bracht ze alsnog aan de oppervlakte. De conclusies van de studies zijn opmerkelijk: ze staan namelijk haaks op de uitspraken van de minister.

In het studierapport ‘Onderzoek maatregelen Liefkenshoektunnel’ stelt ingenieur Eddy Peetermans van het Verkeerscentrum letterlijk dat “het tolvrij maken van Liefkenshoektunnel de Kennedytunnel ontlast. In daluren leidt dit tot minder incidenten op de zuidelijke R1, in de ochtendspits verminderen ook de voertuigverliesuren.”

Peetermans berekende in hetzelfde rapport dat door het openstellen van de Liefkenshoektunnel tijdens de ochtendspits, de filekost dagelijks met 15.180 euro vemindert. Op jaarbasis komt dat neer op 3,5 miljoen euro minder filekosten.

Uit een ander rapport, het ‘Studierapport Variantenstudie DAM’ kan afgeleid worden dat een tolvrije Liefkenshoektunnel weliswaar zou zorgen voor een lichte toename van het aantal personenwagens (+3 procent), maar een forse impact zou hebben op het aantal zware vrachtwagens (-30 procent) en lichte-vrachtvoertuigen (-25 procent) dat in de ochtendspits door de Kennedytunnel rijdt.

Minister Crevits verwijst tenslotte ook naar de Aanvullende Richtlijnen Plan-MER van 26 juli 2012 waarin de verschillende alternatieven voor de Oosterweelverbinding werden vergeleken. Daarin werd voor min of meer comfortabele spitsuren uitgegaan van een verkeersvolume dat maximum 80% van de capaciteit van de Kennedytunnel en Liefkenshoektunnel benut. Het rapport stelt dat beide tunnels samen nu 16.800 personenauto-equivalent kunnen verwerken. Uit de ‘Variantenstudie DAM’ bleek dat de ochtendspits momenteel zo’n 11.500 voertuigen telt, ruim onder die 80% norm dus. Het is een bijkomend argument dat het potentieel van een tolvrije Liefkenshoektunnel aantoont.

Vlaams Parlementslid Dirk Peeters: “Als het Verkeerscentrum zegt dat een tolvrije Liefkenshoektunnel de Kennedytunnel ontlast en de filekost jaarlijks met 3,5 miljoen euro kan doen verminderen, vragen wij de minister om daar snel werk van te maken. Dat is duidelijk een quick-win voor de Antwerpse mobiliteit.  Het tolvrij maken is natuurlijk niet de enige maatregel die moet genomen worden. Daarnaast vragen we dat er dringend werk gemaakt wordt van andere quick-wins zoals een betere organisatie en uitbreiding van het openbaar vervoer in en rond Antwerpen. Ook dat heeft, zo lezen we in de studies die de minister ons bezorgde, een bijzonder gunstige invloed op de Antwerpse mobiliteit.”

Minister van Werk Monica De Coninck (sp.a) wil het reeds bereikte akkoord over de verdeling van de welvaartsenveloppe inzake uitkeringen maar niet valideren. Ze zou zelfs de werkgeversorganisaties gevraagd hebben zich te verzetten tegen een lichte verhoging van de werkloosheidsuitkeringen. Binnen de regering zouden immers verschillende visies bestaan over de verdeling van de welvaartsenveloppe.

Door te talmen met het uitvoeren van deelakkoorden maakt De Coninck de onderhandelingen nog moeilijker. Ze gedraagt zich eerder als pyromane in plaats van als een brandweervrouw. Een verdeelde regering is ook niet goed in het samenbrengen van sociale partners”, oordeelt Calvo.

Groen hoopt dat het sociaal overleg snel weer kan worden verder gezet. “Dan moeten de regering en alle sociale partners hun verantwoordelijkheid nemen. Van een sociaal overleg in duigen worden noch het bedrijfsleven noch de doorsnee werknemer beter van”, vervolgt Calvo.

Los van de concrete hangende dossiers is een denkoefening over het sociaal overleg op lange termijn waardevol. “Er moet weer een sfeer komen van vertrouwen en van gedeelde verantwoordelijkheden. Ook de inhoudelijke agenda van het sociaal overleg kan anders en breder: niet alleen over loonvorming en arbeidsomstandigheden”.

Groen diende eerder al een wetsvoorstel in om sociale partners ook rond de tafel te brengen voor doelstellingen inzake energie- en grondstoffengebruik, eveneens cruciale aspecten voor de competiviteit van ons land.

De Vlaamse regering heeft het plan opgevat om de ring rond Brussel langs beide kanten uit te breiden met twee extra rijstroken. Groen heeft de kosten en baten laten berekenen over deze voorziene uitbreiding door het gerenommeerde studiebureau Transport and Mobility Leuven. De partij liet deze studie uitvoeren omdat noch het milieueffectenrapport (MER) noch de maatschappelijke kostenbatenanalyse (MKBA) die de Vlaamse regering laat uitvoeren, de zuivere impact van extra rijstroken onderzoekt. In de vergelijking worden wel steeds rekeningrijden, fietsverbindingen en een uitbreiding van openbaar vervoer meegenomen. Het studiebureau onderzocht daarom de impact van rekeningrijden enerzijds en extra rijstroken op de ring anderzijds.

Uit de studie blijkt dat een verbreding van de ring het fileprobleem niet zal oplossen. “De ring zelf wordt immers verbreed, maar de op –en afritten en de toekomende snelwegen (E40, E19 A4, A12) niet. De nieuwe rijstroken zullen extra auto’s aanzuigen waardoor het fileprobleem zich zal verplaatsen van op de ring naar de op –en afritten en de toekomende snelwegen.. Het verkeer zal misschien wat vlotter verlopen op de ring, maar je zal veel moeilijker op de ring geraken,” zegt Vlaams parlementslid Hermes Sanctorum.

Naast meer files zal de verbreding van de ring ook extra voertuigen en dus extra uitstoot met zich meebrengen. “Noch Brussel noch Vlaanderen slagen er vandaag in om de luchtkwaliteitsnormen na te leven. Door te kiezen voor extra auto-infrastructuur zal de toestand alleen maar verergeren en voelbare effecten hebben op de gezondheid van Vlamingen en Brusselaars. We kunnen ons op dat vlak geen verdere achteruitgang meer permitteren,” meent Annemie Maes.

Bovendien blijkt uit de studie dat de kosten van de uitbreiding niet opwegen tegenover de baten. Voor elke euro die de Vlaamse regering in het bouwen van de infrastructuur investeert, krijgt ze de komende 25 jaar slechts 67 cent terug. “Een verlieslatende investering is een slechte investering,” meent Hermes Sanctorum.

Groen pleit ervoor om het scenario van rekeningrijden in te voeren. “Het onderzoek toont aan dat rekeningrijden wel winstgevend is, het fileprobleem wel drastisch vermindert en het milieu- en gezondheidsschade beperkt. Rekeningrijden zal de luchtkwaliteit verbeteren,” aldus Sanctorum. Daarnaast zou rekeningrijden soelaas kunnen bieden voor de enorme autodruk waaronder het Brussels Hoofdstedelijk Gewest vandaag te lijden heeft. “De Brusselse regering heeft met IRIS 2 een plan ingevoerd dat de autodruk tegen 2018 met 20% naar omlaag wil krijgen. Rekeningrijden past perfect binnen deze doelstelling. Een verhoging van de capaciteit van de Brusselse ring daarentegen dreigt deze inspanningen teniet te doen,” aldus Maes.

Het volledige rapport vindt u hier.

Groen heeft een eigen voorstel ingediend in het parlement om te komen tot een wettelijke regeling. De politiek kan haar verantwoordelijkheid niet blijven ontlopen. We vragen dat ons voorstel nu snel in het Vlaams parlement besproken wordt. Elisabeth Meuleman: “Ons voorstel kiest er principieel voor om het dragen van levensbeschouwelijke tekenen wél toe te laten in de scholen van het gemeenschapsonderwijs. We zijn echter niet blind voor de problemen die zich in scholen als het Antwerps Atheneum hebben voorgedaan. Directies moeten de mogelijkheid behouden om op te treden tegen elke vorm groepsdwang onder jongeren, of externe druk. Jongeren die anderen onder druk zetten of pesten, kunnen gestraft worden. In geval van sterke groepsdwang, kan een tijdelijk en zeer beperkt verbod gehanteerd worden. Maar een algemeen verbod is voor Groen nooit een goede oplossing. Daarmee brengen de scholen hun eigen pluralistisch pedagogisch project in gevaar.”

 

Juridisch is dit nog geen einde verhaal. “Het is belangrijk in herinnering te brengen dat tot op vandaag geen enkele rechtbank een uitspraak heeft gedaan over de wettigheid van een algemeen verbod. Rechters hebben in het verleden geoordeeld dat individuele leerlingen geen klacht kunnen indienen tegen een beslissing van de Raad van het Gemeenschapsonderwijs. Nu het verbod wordt opgenomen in de schoolreglementen, is de kans reëel dat scholen bij vanaf het nieuwe schooljaar een juridisch slag moeten aangaan met hun leerlingen. En wie is daarmee gewonnen?”.

 

Groen roept alle scholen op, ook de scholen van het vrije net om de discussie in volle openheid aan te gaan. “Het gaat hier om algemene principes van intern pluralisme en verdraagzaamheid, die relevant zijn in alle scholen. Diversiteit is één van de uitdagingen van de toekomst. Scholen die hun leerlingen voorbereiden op die samenleving van de toekomst, moeten daarin zelf ook duidelijke keuzes kunnen maken” besluit Elisabeth Meuleman.

Vandaag heeft de expertenwerkgroep onder leiding van Herman Daems samen met Vlaams minister-president Peeters haar Strategisch Actieplan voor Limburg in het Kwadraat (SALK) voorgesteld. Het plan bevat tal van concrete voorstellen om de werkgelegenheid in Limburg op te krikken. “Wij zijn dan ook blij met dit initiatief van de Vlaamse regering en het werk van de werkgroep. De Limburgers kunnen iedere ondersteuning goed gebruiken,” aldus Limburgs provincieraadslid Hassan Amaghlaou: “Waar ik wel op mijn honger blijf zitten, is op het vlak van de korte termijn. Limburg heeft vandaag jobs nodig en die bevinden zich volgens Groen vooral in de verduurzaming van onze economie. Limburg moet nu de kans nemen om koploper te worden op dat vlak, nieuwe investeerders aan te trekken en de duurzame export te bevorderen. Agoria schat dat inzetten op hernieuwbare energie alleen al meer dan 30.000 jobs kan opleveren. Het moet de ambitie zijn om een groot deel van die jobs in Limburg te realiseren.”

  

Salk kiest voor heel wat investeringen in infrastructuur: meer vervoer over de weg, nieuwe autostrades of verbreding van de huidige. Hiermee wordt vooral ingezet op een logistieke toekomst van Limburg en meer vrachtwagens over de weg. “Nochtans leren ervaringen uit het verleden dat inzetten op meer verkeer, weinig meer oplevert dan kapotte wegen,” betreurt Vlaams parlementslid Björn Rzoska: “In plaats van meer logistiek, wil Groen meer inzetten op de maak-industrie door duurzame bedrijven zoals de witte biotech en 3D-productie. Dergelijke bedrijven leveren tal van reële jobs op en creëren een duurzame meerwaarde.” De uitbouw van de luchthaven van Brustem, het sterk inzetten op de verdere uitbouw van de retail infrastructuur door mini-uplaces te doen ontstaan in Beringen en Eisden/Maasmechelen lijken evenmin duurzame oplossingen.

  

Wat betreft de beschikbare middelen, daar blijft de regering heel vaag over. Björn Rzoska: “En daar ligt het kalf natuurlijk gebonden. Met wat er gisteren in de pers verscheen alleen al, lag de kostprijs boven het miljard. De Vlaamse regering heeft nu al 57 miljoen euro vrijgemaakt. Europa doet daar eventueel nog 100 miljoen euro bij. “Het is duidelijk dat er keuzes moeten gemaakt worden,” besluit Vlaams parlementslid Björn Rzoska: “Groen vraagt dan ook aan de Vlaamse regering om  prioritair de vernieuwende, duurzame projecten te financieren. Hierop inzetten is de beste garantie op meer jobs en welvaart voor Limburg.”

Groen meent dat het klimaatbeleidsplan van de Vlaamse regering onvoldoende zal zijn om deVlaams minister van Leefmilieu  "Ik zie vooral veel vaagheid," zegt Vlaams parlementslid Hermes Sanctorum. Hij wil dat het Vlaams Parlement hoorzittingen organiseert waar onder meer milieuorganisaties, werkgevers en vakbonden hun zeg kunnen komen doen.

"Het nieuwe klimaatbeleidsplan van de regering bestrijkt de periode 2013-2020. Deze eerste versie komt
dus rijkelijk laat,"  zegt Sanctorum. "Bovendien hebben verschillende organisaties uit het middenveld al kritisch georganiseerd."

"Dit lijkt me onvoldoende om de doestellingen te halen. Vooral rond de uitstoot door mobiliteit is er een probleem. De Vlaamse regering voert geen slimme kilometerheffing in voor auto's en verhoogt de wegcapaciteit. Dat beleid staat in schril contrast met de vage voornemens in het plan," aldus Sanctorum.

De regionale omroepen vragen met steeds grotere aandrang een structurele, minder conjunctuurgebonden ondersteuning. Zonder die financiële zekerheid kunnen zij hun decretale opdracht immers nauwelijks nog uitvoeren. Vandaag moeten zij hun personeelsbestand afbouwen en het programma-aanbod laten inkrimpen om het hoofd boven water te houden. Om gehoor te geven aan de noodkreet van de sector dient Groen een voorstel van decreet in. “Het decreet werkt op twee sporen. Enerzijds voorziet het in de mogelijkheid tot structurele ondersteuning door de Vlaamse Gemeenschap door werking- en investeringssubsidies. De vele en vaak zware opdrachten die de regionale omroepen decretaal opgelegd kregen, verantwoorden die structurele ondersteuning,” aldus Caron.

Daarnaast voorziet het voorstel van decreet in een structurele ondersteuning van de regionale omroepen door de dienstenverdelers Belgacom en Telenet. Naar analogie van de decretale regeling door de Franse Gemeenschap wordt ook hier een bijdrage van 2 euro per abonnee per jaar in het zendgebied voorgesteld. “Telenet betaalt nu 1,69 euro per abonnee per jaar, maar dreigt dat af te bouwen naar 0,18 euro. een eenzijdige vermindering. Telenet verklaarde op een werkbezoek van de Mediacommissie voorstander te zijn van een decretale verplichting zodat het los kan komen van een benadering per abonnee. Met de huidige werkwijze worden de regionale omroepen qua abonnees vergeleken met andere zenders, wat in hun nadeel uitdraait omdat regionale televisie met een lussysteem werkt, met een herhaling van uitzendingen.