Nieuwsfeeds

Dat Bens zowat zijn hele loopbaan heeft doorlopen in de Suez-Tractebel-Electrabelfamilie, krijgt dus nu ook kritiek in de sector. “Stilaan vraagt ook de nucleaire sector een andere benoemingspolitiek. De vervlechting tussen de controleur en de gecontroleerden is immers nefast voor de geloofwaardigheid van de controleorganen”, aldus Kamerleden Kristof Calvo (Groen) en Muriel Gerkens (Ecolo).

Er zijn immers heel wat gevoelige dossiers de komende weken en maanden. Calvo: “Bens moet weldra een knoop doorhakken over de toekomst van Doel 3 en Tihange 2. De druk van zijn vorige werkgever is groot. We hopen dat het FANC een eerlijke, onafhankelijke beslissing zal nemen. Maar de ons-kent-ons benoemingspolitiek maakt dat natuurlijk niet eenvoudiger”.

Al op 2 oktober 2009 besliste ministerraad de onverenigbaarheidsregels te onderzoeken die gelden voor de bestuursleden van het FANC en deze van andere overheidsinstanties uit de nucleaire sector. Waarbij naast NIRAS en Belgoprocess, ook het SCK en het IRE worden bedoeld.

Groen en Ecolo hebben deze vraag al regelmatig gesteld aan de verschillende ministers van Binnenlandse Zaken. De fractie zal dat nu opnieuw doen na de interne kritiek op de benoemingen. “Na 3,5 jaar zijn de beloofde regels er nog altijd niet. Zulke onverenigbaarheidsregels moeten er nu maar eens komen: een opdracht voor de FANC-voogdijminister Joëlle Milquet (CDH)”, besluit Calvo.

De toegelaten maximumbezetting van een stal bedraagt volgens de wet 33 kilo per vierkante meter - net geen veertien volgroeide kippen. Er zijn echter uitzonderingen. Stallen met een goede klimaatregeling kunnen tot 39 kilo per vierkante meter stijgen. Met een nog beter stalbeheer, kan dat zelfs stijgen tot 42 kilo, of 17,5 kippen. Daarvoor dient de kippenkweker wel de dode kippen - omgekomen dieren en dieren omgebracht omwille van ziekte of gebreken - te tellen en moet het sterftecijfer onder 3,2 procent blijven. Een laag sterftecijfer wijst op voldoende dierenwelzijn, luidt de redenering.

Vlaams Parlementslid voor Groen Hermes Sanctorum kon echter de hand leggen op een briefing van Belplume. Het label laat aan de bedrijven weten dat ze de afgemaakte dieren niet moeten meetellen in hun sterftecijfer. Door de zieke dieren niet af te maken en dus niet mee te tellen bij het sterftecijfer, raken de leden van Belplume momenteel allemaal aan de 42 kilo-norm.

“Mensen stellen steeds meer vragen over waar ons voedsel vandaan komt en hoe het wordt geproduceerd wordt. Terecht. Minister-president Peeters moet erover waken dat ons voedsel kwaliteitsvol is, duurzaam wordt geproduceerd en het welzijn van dieren wordt gerespecteerd. Een kwaliteitslabel mag geen zand strooien in de ogen van de consument. Een kwaliteitslabel moet dierenwelzijn bevorderen en mag de mensen niets wijsmaken,” zegt Vlaams parlementslid Hermes Sanctorum.

Groen vraagt aan minister-president Kris Peeters om actie te ondernemen en Belplume aan te sporen om de wetgeving inzake dierenwelzijn te respecteren. Ongeveer 90 procent van de braadkippenhouders in ons land zijn aangesloten bij het label.
 

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman","serif";}

De bevoegde staatssecretaris noemde dit een geniaal idee en zal het met plezier uitvoeren. De strijd tegen wildplassen is een dossier waarin meerdere actoren betrokken zijn: Net Brussel, de gemeenten, de MIVB en de NMBS. De staatsecretaris wil niet naast gemeenten werken, maar vooral samenwerken en hen ondersteunen waar nodig. Dit WC-plan past perfect in die visie.

Annemie Maes: “Wie dringend een plasje moet maken ziet op z’n smartphone onmiddellijk waar het dichtstbijzijnde toilet is. Je kan ook de mogelijkheid voorzien dat gebruikers de toiletten punten kunnen geven volgens hygiëne en wachttijd. Zo zien andere gebruikers onmiddellijk waar ze wel of niet moeten zijn.”

De ministers durfden het echter niet aan om tegen de wens van de enige tegenstander, Groot-Brittannië, alvast akkoord te gaan. De EU-landen willen de komende weken details van het compromis uitwerken en streven naar unanieme goedkeuring. Groot-Brittannië wil niet meewerken aan het inperken van bonussen van bankiers, maar is formeel niet nodig voor goedkeuring van de wetgeving in de Raad van Ministers.

Bart Staes, Europarlementslid voor Groen: "Dit is onnodige vertraging voor dringend noodzakelijke wetgeving. Zo laten de ministers zich andermaal gijzelen door tegenstribbelende Londense city-bankiers."

Vorige week werd een voorlopig akkoord bereikt tussen onderhandelaars van het Europees Parlement en de Raad van Ministers. Tot tevredenheid van Groen bevat dit compromis ondermeer het voorstel van de Groene fractie in het Europees Parlement om banken per 2015 verplicht te laten rapporteren per land over hun financiële activiteiten.

Staes: "Hiermee wordt de belastingontwijking van banken via belastingparadijzen blootgelegd. Banken zijn met belastinggeld overeind gehouden. Belasting afdragen over hun winsten is wel het minste wat van we van ze kunnen verwachten".

Het compromis bevat ook de begrenzing van bonussen van bankiers tot maximaal één keer het gewone salaris of, na toestemming van de aandeelhouders, het dubbele daarvan. De Groenen hadden voorgesteld om beloningen van bankiers verder te matigen, bijvoorbeeld door een maximum te stellen aan de verhouding tussen het hoogste en laagste salaris binnen een bank. Daarvoor was echter geen steun bij de andere politieke fracties.

Staes: "Wat mij betreft mag excessieve beloning nog verder worden ingeperkt. Deze wetgeving biedt landen daar de ruimte toe. De torenhoge salarissen en bonussen hebben bankiers en handelaren aangezet om meer risico's te nemen. We kennen allemaal de rampzalige gevolgen daarvan."

Philippe Lamberts, het Belgische Europees parlementslid van Ecolo, speelde een belangrijke rol in het akkoord over het inperken van bonussen. Staes: "Hij wijst er al geruime tijd op dat vele Europese ministers van Financiën zicht opstellen als de vakbonden van de systeembanken. Europa laat zich gijzelen door de financiële sector."

De richtlijn legt banken hogere kapitaalbuffers op zodat zij tegenvallers beter kunnen opvangen. Voor systeembanken, die too big to fail zijn, gaat op aandringen van het Europarlement een hogere buffereis gelden, waardoor het risico afneemt dat belastingbetalers in de toekomst weer opdraaien voor de fouten van bankiers. Op een aantal punten kreeg het Europarlement niet zijn zin. Zo zijn de liquiditeitseisen voor banken — die hun afhankelijkheid van korte termijnfinanciering moeten verminderen — door toedoen van de ministers afgezwakt.

Dit ontslag moet de noodzakelijke hervormingen in een stroomversnelling brengen in plaats van te vertragen. "De nieuwe minister van Financiën moet voor de zomer de maatregelen voor hervorming van de financiële sector uitvoeren. Hij moet ook werk maken van een rechtvaardige fiscaliteit. “ 

"Bike Experience toont aan dat fietsen en vooral veilig fietsen in Brussel kan en bovendien alleen maar voordelen heeft. Wie er eenmaal van proeft, is vaak gewonnen voor het leven. Elk jaar komen er in de hoofdstad dan ook 13 % fietsers bij", zegt Bruno De Lille, Brussels staatssecretaris voor Mobiliteit. 

Om potentiële fietsers dat extra duwtje in de rug en nuttig advies te geven om zich in het stadsverkeer te wagen, lanceerden de Brusselse fietsorganisaties (Pro Velo, GRACQ, Fietsersbond, CyCLO, Les Ateliers de la rue Voot) in 2010 het initiatief ‘Bike Experience’. Sinds 2012 ondersteunen ook staatssecretaris voor Mobiliteit, Bruno De Lille (Groen) en Mobiel Brussel de campagne.

De files kunnen je rug op? Test de fiets!

Met de slogan ‘De files kunnen je rug op? Test de fiets!’ daagt Bike Experience iedereen uit om van
2 tot 17 mei 2013 (en liefst nog lang daarna) de wagen voor woon-werkverplaatsingen in Brussel in te ruilen voor de fiets. Geen betere manier om te weten of iets je ligt, dan het ‘aan den lijve’ te ondervinden: dat is het idee. En de actie oogst ieder jaar opnieuw heel wat positieve reacties.

Biker Peter vertelt: “De Bike Experience was een superleuke ervaring. Ik ben absoluut niet sportief, maar heb intussen toch elke dag 34 km in de benen. Voor het eerst in mijn 44 jaar heb ik trouwens de ‘B-bordjes’ opgemerkt: heel mijn woon-werktraject ligt blijkbaar op een gewestelijke B-fietsroute! Is dat niet heerlijk?”

“Duo”-principe lichtjes aangepast

Bike Experience werkt volgens een ‘duo-principe’: een beginnend fietser (‘Biker’) ontdekt de geneugten van het fietsen in het kielzog van een geoefend fietser (‘Coach’). Nieuw is dat Bikers en Coaches zich dit jaar samen of apart kunnen inschrijven. Onder de Bikers die zich in de loop van de maand maart apart inschrijven, zoeken (eveneens individueel ingeschreven) Coaches een Biker uit hun buurt uit. En omgekeerd kunnen ook de Bikers een Coach uitzoeken die een gelijkaardige traject fietst. Het Bike Experience-team helpt hen in elk geval een goede match te vinden.

Bikers krijgen eerst een theoretische en praktische stoomcursus ‘Fietsen in het verkeer’. Daarna begeleidt een persoonlijke Coach hen drie dagen lang op het woon-werktraject. Hij/zij toont hen de beste route en geeft hen tips & tricks mee. Een ideaal duwtje in de rug om de fiets uit te testen. Wie zelf geen tweewieler in huis heeft, kan zolang de Bike Experience duurt een fiets lenen.

Geslaagd experiment

Sinds 2010 blijft het aantal deelnemers alsmaar groeien. In 2012 namen opvallend veel vrouwelijke (75 %) en Franstalige (77 %) Bikers deel. Onder de Coaches schreven zich dan weer vooral mannen in (63 %) en iets meer Nederlandstaligen (14 % vs. 9 % bij de Bikers). Bij de meeste trajecten (62,5 %) ging het om woon-werkverplaatsingen van minder dan 5 kilometer. In 25 % van de deelnames betrof het een verplaatsing van minder dan 1 km. Opvallend is vooral dat 72 % sinds het experiment nog steeds de fiets neemt naar het werk. 58 % van de nieuwbakken stadsfietsers springt nu 1 à 3 keer per week op de fiets en bij 33 % is dat zelfs 4 à 5 keer per week.

Bike Experience Challenge: collega’s in het zadel helpen

Voor het tweede jaar op rij kunnen nemen Brusselse ondernemingen deel aan de ‘Bike Experience Challenge’. Bedoeling van deze vriendschappelijke fietswedstrijd is dat bedrijven zo veel mogelijk medewerkers proberen warm maken om als Coaches en Bikers deel te nemen aan de actie in mei 2013. De inschrijvingen voor bedrijven liepen van 8 januari tot 22 februari, en zijn inmiddels dus afgesloten. Gedurende de hele campagne komt het bedrijfslogo met het aantal deelnemers op de website te staan. De wedstrijd promoot dus niet alleen het fietsen binnen het bedrijf maar draagt ook nog eens bij tot een fietsvriendelijk imago.

Vorig jaar gingen 37 ondernemingen de uitdaging aan. Vooral de banksector en de Europese instellingen waren sterk vertegenwoordigd, maar ook kleinere ondernemingen, overheidsdiensten en vzw’s namen deel. Voor de editie 2013 schreven zich 38 bedrijven in. Om te weten welke ondernemingen en hoeveel Bikers zich per bedrijf inschreven, ga naar de rubriek ‘Bedrijven’ op www.bikeexperience.be.

 

 

 Groen roept alle partijen daarom op om dit debat grondig te voeren met oog voor de pro en contra, in plaats van de knoop op enkele dagen tijd via persverklaringen te willen doorhakken. Groen pleit om in het parlement enkele hoorzittingen te organiseren zodat we een weloverwogen beslissing kunnen nemen, ook uit respect voor het traject van de Rwanda-commissie.

Voor Groen spelen vijf elementen een belangrijke rol in de afweging:

1.            Voor peacekeeping missies is het cruciaal om als neutraal land beschouwd te worden door de plaatselijke bevolking,

2.            Een grote lacune in de verklaringen tot nu toe is de vraag hoe de bevolking van de Centraal-Afrikaanse landen zelf staat tegenover Belgische militairen in een VN-vredesmacht. We moeten ons afvragen welke gevoeligheden er nog leven en daar ook rekening mee houden. 

3.            Aan de andere kant is de humanitaire nood in met name Oost-Congo zeer groot en moet de internationale gemeenschap ingrijpen.

4.            Het mandaat waarbinnen onze militairen werken, moet voldoende robuust zijn.

5.            We moeten de nodige aandacht geven aan een diplomatiek en humanitair optreden, want het louter sturen van troepen is geen oplossing voor welk conflict dan ook.

Wouter De Vriendt neemt er akte van dat de ministers Reynders en De Crem zeggen dat het aan het parlement is om te beslissen over de Rwanda-aanbevelingen. Op zich zou de bal nu al in het kamp van het parlement kunnen liggen als de regering consequent voorafgaand aan een buitenlandse militaire operatie via een resolutie een parlementaire meerderheid zou zoeken.

In zijn arrest stelt het Grondwettelijk Hof een schending vast van het gelijkheidsbeginsel (artikel 10) en het niet-discriminatiebeginsel (artikel 11). Dat arrest zou kunnen worden omzeild door aan het niet-discriminatiebeginsel een uitzondering toe te voegen voor het onderscheid tussen arbeiders en bedienden. “Een trucje om minder sociale bescherming voor arbeiders grondwettelijk te maken. Juridische spitstechnologie en sociaal onrechtvaardig. Er moet nu maar eens een einde komen aan de discriminatie van arbeiders”, oordeelt Calvo.

Een dergelijke grondwetswijziging vereist een tweederde meerheid, o.a. om de artikels in kwestie via artikel 195 van de Grondwet voor herziening vatbaar te verklaren. “Groen zal die piste nooit steunen. De werkgroep van de Regering en de sociale partners over de harmonisering van de statuten moet resultaten opleveren. Door al pistes te ontwikkelen om uitstel te bedingen organiseert de Regering de mislukking en ontvlucht ze haar verantwoordelijkheid”, besluit Calvo.

In zijn arrest stelt het Grondwettelijk Hof een schending vast van het gelijkheidsbeginsel (artikel 10) en het niet-discriminatiebeginsel (artikel 11). Dat arrest zou kunnen worden omzeild door aan het niet-discriminatiebeginsel een uitzondering toe te voegen voor het onderscheid tussen arbeiders en bedienden. “Een trucje om minder sociale bescherming voor arbeiders grondwettelijk te maken. Juridische spitstechnologie en sociaal onrechtvaardig. Er moet nu maar eens een einde komen aan de discriminatie van arbeiders”, oordeelt Calvo.

Een dergelijke grondwetswijziging vereist een tweederde meerheid, o.a. om de artikels in kwestie via artikel 195 van de Grondwet voor herziening vatbaar te verklaren. “Groen zal die piste nooit steunen. De werkgroep van de Regering en de sociale partners over de harmonisering van de statuten moet resultaten opleveren. Door al pistes te ontwikkelen om uitstel te bedingen organiseert de Regering de mislukking en ontvlucht ze haar verantwoordelijkheid”, besluit Calvo.
 

Groen Fractieleider Stefaan Van Hecke: “Een goed functionerende snelle treinverbinding is in het belang van Nederlandse en Belgische reizigers. Beide Rekenkamers moeten de structurele problemen die een goede treinverbinding in de weg staat onderzoeken. Zo verdient de NS in het Nederlandse spoorsysteem aan iedere intercity die rijdt, maar moet de Belgische NMBS juist bijbetalen voor iedere intercity vanwege het systeem van subsidies en concessies.”

GroenLinks-Tweede Kamerlid Liesbeth van Tongeren: “Als we samen onze regeringen controleren kunnen overheden niet steeds de verantwoordelijkheden naar elkaar doorschuiven. Ik wil graag van de rekenkamers weten of de manier waarop marktwerking op het spoor in België en in Nederland is georganiseerd wel goede financiële prikkels geeft voor adequate spoorverbindingen tussen beide landen. De Fyra-treinstellen werden veel te laat geleverd en rijden nu helemaal niet tussen Nederland en België. Er is nu een noodtreinverbinding maar ik wil precies weten hoe het kan dat we er niet in geslaagd zijn om een goede snelle spoorverbinding met ons buurland te onderhouden.”

 

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standaardtabel; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Dergelijk systeem bestaat in Duitsland en Scandinavische landen, parallel met de huis-aan-huisophaling van PMD en blijkt zeer goed te werken. Wie in Duitsland een blikje drank koopt, betaalt sinds 2003 25 eurocent statiegeld. Dat krijgt je dan terug als je de verpakking na gebruik weer inlevert. De maatregel stimuleert het hergebruik van verpakkingen en zorgt voor minder zwerfafval.

Op initiatief van het groene parlementslid, bezocht een parlementaire commissie een Nederlandse onderneming die gespecialiseerd is in de automatische terugname van drankverpakkingen. Het bedrijf maakt automaten die glazen flessen, petflessen en drankblikjes terugnemen en al dan niet statiegeld teruggeven in ruil. Een groot deel van de supermarkten in ons Gewest is al voorzien van dergelijke leeggoedautomaten. In veel gevallen kunnen die goedkoop en gemakkelijk worden aangepast voor de terugname van blikjes.

Annemie Maes: “Dergelijk terugnamesysteem kan helpen om de Brusselse sorteerdoelstelling te halen. Bovendien is het ook een belangrijk wapen in de strijd tegen zwerfvuil, ook een belangrijk pijnpunt in ons Gewest.”

In 2010 nam het Brusselse parlement een resolutie aan waarin het parlement de regering vraagt de haalbaarheid van een dergelijk terugnamesysteem te onderzoeken. Annemie Maes zal bevoegd staatssecretaris voor Netheid vragen naar de stand van zaken van dit proefproject.

De minister moet maatregelen nemen die het vertouwen in Justitie herstellen. De open oorlog tussen de topmagistraten weegt op de Antwerpse misdaaddossiers. Van Hecke: “Zowel het dossier  van de dood van Jonathan Jacobs als het dossier van de diamantfraude moeten alvast worden weggetrokken uit Antwerpen.Deze dossiers kunnen niet meer op een geloofwaardige manier worden onderzocht en afgerond.” 

Naast de crisismaatregelen die de minister kan treffen, heeft de Hoge Raad van Justitie een belangrijke rol. Morgen buigt de Hoge raad zich over de Antwerpse situatie. “De Hoge Raad moet een grondige audit over het parket in Antwerpen vragen. Meer specifiek over de relatie tussen het parket en het parket-generaal,” aldus Van Hecke.

Kamerlid Meyrem Almaci (Groen) reageert: “De liberale partijen willen enkel focussen op de rol van het ACW in het Dexia-debacle. Dit blijft te selectief. Het volledige Dexia-verhaal moet in een onderzoekscommissie komen. De Regering betaalde 10 miljard voor Dexia en hing een waarborg van nog eens 50 miljard boven het hoofd van de belastingsbetaler. Daarover willen de liberalen géén parlementaire onderzoekscommissie. Ze willen er wel één over de 110 miljoen euro van de winstbewijzen van het ACW. Ruzie tussen de liberale en christendemocratische regeringspartijen is nog geen transparantie. Als men de waarheid aan het licht wil brengen, moet de Regering toestaan dat het Parlement het volledige Dexia-dossier onderzoekt.”

Door nu ook de christelijke arbeidersbeweging in het vizier te nemen, spannen de liberalen zichzelf daarmee voor de kar van het oorlogje dat de N-VA tegen het ACW voert. Almaci: “Als de liberalen de belastingbetaler een echte dienst willen bewijzen, dat ze dan zowel Vlaams als Federaal onze vraag steunen naar een onderzoekscommissie die àlle aspecten onderzoekt. Anders is de schijnwerper op het ACW een slecht afleidingsmanoeuvre om de rol van de Gemeentelijke Holding en Didier Reynders (MR), minister van Financiën ten tijde van de afwikkeling van Dexia, niet te onderzoeken.”

Minister van Financiën Steven Vanackere (CD&V) moet donderdag volledige duidelijkheid verschaffen in het parlement. Via oud-premiers Leterme en oud voorzitter van de Raad van bestuur van Dexia Dehaene draagt zijn partij CD&V een zware verantwoordelijkheid in de afwikkeling van het Dexiaverhaal. Absolute transparantie is noodzakelijk om elke zweem van belangenvermenging bloot te leggen en de leden en militanten van het middenveld niet verder schade toe te brengen.

De resultaten komen tegemoet aan de doelstellingen van het Brussels Plan voor Administratieve Vereenvoudiging: de administratieve rompslomp in het Brussels Gewest tegen eind 2012 met 25 procent verminderen. Ondertussen maakt de administratieve vereenvoudiging ook deel uit van het Federaal Relance Plan.

“Het is een win-winsituatie voor alle betrokkenen. De administratie wordt een pak eenvoudiger en gebruiksvriendelijker voor zowel de burgers en de ondernemingen als de administratie", verklaart De Lille. "De burgers verliezen steeds minder tijd met vaak nutteloze en frustrerende procedures. Ondernemingen kunnen zich focussen op hun core business: ondernemen. De digitalisering draagt ook bij aan een betere mobiliteit en milieu.”   Een greep uit de resultaten. De lasten voor de openbare aanbestedingen daalden met 48,5% door het invoeren van onder andere de verklaring op eer en het uitwisselen van elektronische gegevens tussen openbare diensten (Telemarc).   De economische sector zag haar lasten dalen met iets meer dan 26% dankzij het afschaffen van onder andere rentetoeslagen en de vereenvoudiging van formulieren. Hierdoor bespaart een onderneming ongeveer 60% op zijn administratieve lasten. Maar ook voor de administratie gaat de werklast omlaag. Zo werden vroeger sommige premies maandelijks betaald (soms maar een paar euro’s) en dit voor 4 à 5 jaar. Nu is dit nog maar 1 à 3 keer naargelang de grote van de premie.   De cel Administratieve Vereenvoudiging en E-government focust reeds geruime tijd op het vereenvoudigen van formulieren. De bedoeling is om de formulieren een gemeenschappelijke woordenschat te geven, eenduidig op te bouwen, maar natuurlijk om deze te vereenvoudigen. Voor het Ministerie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zijn er ondertussen 20 formulieren vereenvoudigd. De cel Administratieve Vereenvoudiging en E-government vereenvoudigt ondertussen 20 formulieren voor de Instellingen van Openbaar Nut.   Vanaf 2012 worden alle nieuwe formulieren van het Brussels ministerie en de instellingen van openbaar nut aangemaakt via IRISbox, het elektronische loket van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Met dit e-loket winnen de mensen veel tijd en kunnen zij 24/7 aanvragen indienen. Zo verdwijnen of verminderen heel wat kosten zoals de postzegel of de verplaatsingskosten. Een elektronische aanvraag neemt  bovendien gemiddeld maar 2 minuten. “Bedenk hierbij nog eens de wachtrijen aan het loket en het feit dat je een halve dag of zelfs een dag moet nemen. Dan weet je snel wat de werkelijke winst is voor de mensen en het milieu”, voegt De Lille eraan toe. Tegen 2014 moeten alle papieren formulieren een interactief elektronisch equivalent krijgen.
De “Geengedoe”-test brengt de impact in kaart van nieuwe regelgevingen op de administratieve lasten voor burgers, bedrijven, de non-profitsector en de administratie. De Geendedoe-test, waarvan er ondertussen al een twintigtal zijn uitgevoerd, zorgt voor het verminderen van de administratieve lasten bij nieuwe wetgevende teksten.
“Administratieve vereenvoudiging is een werk van lange adem. Het duurt vaak een tijdje voor iedereen zich heeft aangepast. Dit geldt voor de administraties maar evengoed voor de burgers en de ondernemingen. Toch tonen de cijfers dat de gezamenlijke inzet loont en dat we uitstekende resultaten boeken”, besluit Bruno De Lille. Een van de belangrijkste initiatieven die in de pijplijn zitten, is de “Ordonnantie voor elektronisch Bestuurlijk Gegevensverkeer”. Hiermee zal onder andere een digitale bouwaanvraag mogelijk gemaakt worden. Meer info:   Woordvoerster staatssecretaris Bruno De Lille
Heleen Van Pelt E | M 0497 404 505  

"In een gezonde democratie bloeit een kritisch middenveld, liefst gefinancierd door de overheid. Maar dat is duidelijk de visie niet van de N-VA. Bewijze hun recente aanval op het ACW. Bewijze het voorliggende decreet om de integratiesector onder één koepel onder te brengen," aldus Bart Caron.

Met de huidige plannen doekt minister Bourgeois koudweg een historisch deel van het middenveld op. Integratiecentra, onthaalbureaus, en tolk- en vertaaldiensten, momenteel autonome organisaties, worden gedwongen opgeslorpt in een overheidsstructuur. "In een duur woord: in een extern verzelfstandigd agentschap, dat rechtstreeks onder controle valt van de minister. Dit is een brutale hold-up die alle kritiek wil smoren."

De meerwaarde van de organisaties uit het middenveld is zonneklaar volgens Groen. "De sector liet zich de voorbije decennia kritisch uit over dossiers zoals verplichte inburgering, boetes voor inburgeraars, verstrengingen van de vreemdelingenwet en kwam op voor duidelijke regularisatieregels voor mensen zonder papieren. Allemaal standpunten die haaks staan op die van de N-VA. In de loop van de jaren namen de organisaties bovendien ook taken op zich die de overheid al dan niet gewild links liet liggen. Die creatieve laboratoriumfunctie past moeilijk bij een centralistische overheidsstructuur."

Ook Groen is voorstander van meer efficiëntie in de integratie- en inburgeringssector. "Maar de nota zegt dat het perfect mogelijk is om de bestaande vzw's autonoom te laten bestaan. Door de vzw's beter af te stemmen op elkaar en op het beleid kan de beoogde efficiëntie bereikt worden. Dat Bourgeois dit advies compleet negeert, zegt alles over zijn bedoelingen."

In april vorig jaar luidde het bij monde Economie minister Johan Vande Lanotte (sp.a) ‘dat er geen geld is voor een relanceplan’. “De gevolgen kunnen we nalezen in het rapport van de NBB. Onze economie is in recessie, 16.600 mensen verloren hun job verloren en het einde van de crisis is niet in zicht.“ Groen schiet het rapport van de NBB niet integraal af zoals vice-premier Laurette Onkelinx (PS). Fractieleider Stefaan Van Hecke (Groen): “Minister Onkelinx heeft gelijk dat gouverneur Coene steeds dezelfde liberale recepten verdedigt, maar dat is geen reden om het rapport in zijn geheel te verwerpen. Onkelinx verschuilt zich achter haar kritiek op Coene om het falen van de regering te maskeren.”

De federale regering kan zich geen verloren jaar meer permitteren en moet samen met de sociale partners een samenhangend relanceplan uitwerken. Groen wil zuurstof geven aan de economie. Verlaag fundamenteel de lasten op arbeid en verschuif ze naar vermogenswinsten en milieuvervuiling. Verlaag de vennootschapsbelasting, weg met de vele aftrekposten en pak de misbruiken met notionele intrestaftrek bij multinationals aan.

“Voor deze maatregelen is er een draagvlak bij zowel werknemers als werkgevers. Onze burgers en bedrijven kunnen niet wachten tot na de verkiezingen van 2014,” aldus Wouter Van Besien

 Het VRT-programma Panorama toonde donderdagavond beelden van de dood van Jonathan Jacob. De 26-jarige man, die onder invloed van amfetamines van de straat werd geplukt, overleed in een politiecel na een tussenkomst van het Bijzondere Bijstandsteam. Dat team moest hem overmeesteren zodat een kalmeringsmiddel kon worden toegediend.

Uit de reportage blijkt immers dat de magistrate die opdracht gaf om Jacob 'plat te spuiten' het proces-verbaal zou hebben aangepast om haar eigen rol te minimaliseren. "Nu onderzoekt de Antwerpse magistratuur zichzelf en dat is niet gezond", aldus Van Hecke. "Er moet een onafhankelijk onderzoek komen door de Hoge Raad, die heeft recent, in onder meer de Fortis-affaire, bewezen een grondig onderzoek te kunnen voeren." We mogen geen tijd verliezen. De Hoge Raad is volgens Van Hecke wel onderbemand en verdient dus extra personeel voor onderzoek naar de werking van het gerecht.

In afwachting van de resultaten van bijkomend onderzoek, wordt het lopende proces best on-hold gezet. Het heeft geen zin het proces te laten beginnen als er mogelijk nog verantwoordelijken in beeld komen. Deze mogen hun straf niet ontlopen.

Stefaan Van Hecke stelt tot slot dat de politie altijd herkenbaar moet zijn. Op de beelden zijn de politieagenten gemaskerd en onherkenbaar. “Politie moet altijd identificeerbaar zijn bijvoorbeeld met een duidelijk codenummer op de rug. De anonimiteit werkt excessief geweld in de hand en bemoeilijkt het onderzoek achteraf.”

Eerder nodigde Freya Piryns een aantal specialisten rond het thema uit op een ronde tafel in de Senaat om deze zaken te bespreken. Prof. Thierry Vansweevelt , jurist, verbonden aan de UA en gespecialiseerd in Medisch Recht, stelde toen al voor om eerder te denken aan een alomvattende MBL-wet in plaats van verdere aanpassingen aan alle verschillende wetten. Dit voorstel werd enkele weken geleden herhaald door Prof Cosyns in De Morgen ('Het enige wat mensen dan niet begrijpen is het verschil tussen euthanasie en het stopzetten van medicatie', zegt Cosyns. 'Juridisch is dat verschil zeer groot, het effect is hetzelfde. Daarom streef ik naar één overkoepelende wetgeving over stervensbegeleiding en zet ik mij in voor zorgvuldige richtlijnen voor de zorgverleners.’

Gisteren hield Senator Freya Piryns (Groen) in de Senaatscommissie Sociale Zaken en Justitie, waar hoorzittingen rond euthanasie worden georganiseerd, dan ook een pleidooi voor een dergelijke globale visie op beslissingen bij het levenseinde. Inhoudelijk valt er zeer veel te zeggen voor een dergelijke omvattende MBL-wetgeving. De schijnbare tegenstelling tussen palliatieve zorg en euthanasie kan hierdoor ondergraven worden, de contradicties en/of onduidelijkheden die nu nog bestaan, bijvoorbeeld tussen de wet op de patiëntenrechten en de wet op de euthanasie kunnen weggewerkt worden, en qua informatieverstrekking naar de betrokkene kan één enkele wet waarin alle beslissingen bij het levenseinde gegroepeerd zijn, alleen maar voor meer duidelijkheid zorgen.

Groen zal dan ook zelf het initiatief hiertoe nemen en een globaal wetsvoorstel opstellen rond de beslissingen bij het levenseinde.

Officiële regels dicteren dat hulp van de EU en de VN via de Syrische overheid verdeeld moet worden. In de bevrijde gebieden laat het regime geen humanitaire hulp toe. Slechts een miniem deel van alle internationale hulp bereikt de 7 miljoen mensen in die oppositiegebieden, hoewel net in deze gebieden de bevolking het hardst lijdt onder het conflict.  De burgers trachten in de burgerraden goed en zo kwaad als kan hulp te verlenen met steun van de Syrische diaspora, buurlanden en solidariteitsnetwerken. Maar deze officieuze hulp is ontoereikend. Er is een nijpend tekort aan essentiële zaken als huisvesting, dekens, benzine, meel en melkpoeder voor jonge kinderen. Artsen zonder Grenzen en Human Rights Watch trokken reeds aan de alarmbel en roepen op om dringend humanitaire hulp aan de andere kant van de frontlinie te leveren.

Eva Brems, Kamerlid voor Groen: “We kunnen niet -letterlijk- aan de kant blijven staan tot Assad zijn zegen geeft terwijl er zich onder onze ogen een enorme menselijke tragedie afspeelt. De wijze waarop humanitaire hulp verleend wordt, biedt geen passend antwoord op de Syrische oorlog. Assad zal zijn volk niet beschermen, zijn vernietigende terreur viseert net de burgers. Het is onze plicht om op zoek te gaan naar andere kanalen om de humanitaire crisis te verlichten. Een massale injectie van humanitaire hulp kan via buurlanden zoals Turkije geleverd worden, in coördinatie met de lokale besturen in de bevrijde gebieden.” 

Ons land en de EU moeten de sprong wagen en de burgerstructuren in bevrijd gebied in vertrouwen nemen bij de hulpverlening.  Op die manier kunnen we de geloofwaardigheid versterken van diegenen binnen de oppositie die een inclusieve visie voor Syrië voorstaan die alle inwoners omvat en de mensenrechten respecteert. Als we hen niet helpen om de Syrische bevolking te helpen, dan drijven we de lijdende Syrische bevolking in de handen van het regime van Assad of van radicale islamitische groeperingen die zwaar gesteund worden door Golfstaten en een ondemocratische agenda willen opleggen aan het Syrië van morgen.    

De oplossing voor Syrië zal van politieke aard zijn. Ons land moet geweldloze initiatieven steunen. Ons land moet de leider van de Syrische Coalitie, Ahmed Moaz al-Khatib steunen die, in een poging om de spiraal van geweld te doorbreken, voorstelt om te onderhandelen met leden van het Syrische regime die geen bloed aan hun handen hebben. Een grote meerderheid van de Syriërs staat achter Khatib. Het is belangrijk dat ook ons land zich achter het voorstel schaart, hoe klein ook de kans op een succesvolle afloop.

 

Kamerlid Wouter De Vriendt (Groen): “De afgelopen 24 uur vonden er drie parlementscommissies plaats over de operatie in Mali. In geen enkele commissie werd een verhoging van de Belgische troepenmacht meegedeeld. Maar in de kazerne van Leopoldsburg is men al weken met de voorbereiding bezig. Minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) zet het parlement voor schut. Ofwel wordt er gelekt vanuit Defensie en zit de minister met een organisatorisch probleem.

Groen vraagt ook duidelijkheid over het kostenplaatje. Buitenlandminister Didier Reynders (MR) kon of wou gisteren in het parlement geen bedrag noemen. Hij liet zich ontvallen dat een extra of vervroegde terugtrekking zal gebeuren uit Afghanistan om de kostprijs van de extra inspanning in Mali op te vangen. Iets wat de bevoegde minister De Crem (CD&V) vandaag zelfs in de commissie buitenlandse operaties niet wilde bevestigen of ontkennen. “Elke operatie kost handenvol belastingsgeld. Dat de regering hier nog geen zicht op heeft, is slecht bestuur”, besluit De Vriendt.

Groen steunt de dringende humanitaire operatie in Mali, maar de regering moet voorwaarden koppelen aan de Belgische militaire inzet. In het belang van de Malinese bevolking moet België een heropstart van de politieke dialoog actief ondersteunen en respect voor de mensenrechten door het Malinese leger afdwingen. Een duurzame oplossing bereik je niet met militairen alleen. Dat is de les die we moeten trekken uit het militaire debacle in Afghanistan. “Het rookgordijn die de regering van traditionele partijen optrekt rond Mali, moet dringend worden opgeklaard,” aldus De Vriendt.