Nieuwsfeeds

Het Duitse Groene Europarlementslid Sven Giegold leidde de onderhandelingen namens het Europees Parlement en zorgde voor meer democratische controle op de nieuwe toezichtstaken van de Europese Centrale Bank. Groen is tevreden met het akkoord en wil dat de EU-lidstaten nu snel de noodzakelijke vervolgstappen zetten.

Europees parlementslid Bart Staes (Groen): "Een bankenunie met scherp Europees toezicht kan voorkomen dat een te slap functionerend nationaal bankentoezicht in Spanje, Cyprus of België de hele eurozone in gevaar brengt. Alleen door het toezicht op Europees niveau te organiseren, krijgen we meer grip op de banken, die de Europese economie nu al jaren gegijzeld houden. Toezicht is niet dé mirakel oplossing maar een belangrijke bouwsteen voor een meer stabiele financiële sector."

Dankzij de inzet van de Europese Groenen is het gelukt om democratische controle op het bankentoezicht door de Europese Centrale Bank te versterken (1). De ministers gingen akkoord met nieuwe bevoegdheden voor het Europees Parlement en nationale parlementen. Zo mogen de nationale parlementen de Europese toezichthouder ter verantwoording roepen en het Europees Parlement krijgt ook het enquêterecht. Ook moet het Europees Parlement de benoeming van de personen die het Europese toezicht gaan leiden mede goedkeuren.

Staes: "De Europese Centrale Bank is onafhankelijk in haar monetaire beleid. Maar dat mag er niet toe leiden dat haar nieuwe toezichtstaken zonder enige democratische controle blijven. Dat heeft mijn collega Giegold gelukkig voorkomen."

Groen benadrukt dat de Europese Bankenunie hiermee zeker niet af is. "Een Europees mechanisme om te grote banken in problemen te ontmantelen, sterkere kapitaalbuffers voor banken en een Europees deposito-garantiestelsel zijn onmisbaar om voorgoed een einde te maken aan de schade die Europese probleembanken aan de economie toebrengen. Het getreuzel daarmee moet afgelopen zijn", aldus Staes.

(1) Wegens juridische redenen werden vandaag de details overeengekomen met betrekking tot de precieze bevoegdheden van het Europees Parlement over het toezicht op de ECB. Dat toezicht wordt gegoten in een inter-institutioneel akkoord dat vandaag werd overeengekomen.

De integratieplannen van minister Bourgeois kregen eerder al tegenwind, onder meer van de Inspectie Financiën. Momenteel is het inburgerings- en integratiebeleid in Vlaanderen versnipperd en verdeeld over een kluwen van organisaties. Bourgeois wil alle instanties onderbrengen in een nieuwe structuur. Maar de Inspectie van Financiën vindt die plannen te duur, te ingewikkeld en te weinig uitgewerkt.

Vlaams parlementslid Bart Caron gaat nog een stap verder. "Nu blijkt dat Bourgeois bij die operatie ook alle reserves en gebouwen van die verenigingen in beslag wil nemen. Dit is ongezien. De Vlaamse overheid nationaliseert eigenlijk middelen die niet de hare zijn, maar die afkomstig zijn van andere overheden en van eigen activiteiten of vermogen van de verenigingen. In totaal gaat het minstens om 9,5 miljoen aan reserves en onroerend goed," meent het Groen-parlementslid.

Volgens Caron wordt het middenveld "voor het blok gezet". "Ofwel brengen ze hun reserves mee naar het overheidsagentschap, ofwel wordt de werkzekerheid van hun personeel niet gegarandeerd. Nogmaals een illustratie dat het hier gaat om een brutale hold-up op dit middenveld", aldus Caron. Hij vraagt zich ook af wat de Vlaamse overheid met die middelen gaat doen. "Dienen ze misschien als eenmalige meevaller om het gat in de begroting te dichten?" vraagt Caron zich af.
 

"De Vlaamse regering volhardt in de boosheid en door deze beslissing gaat heel wat goede landbouwgrond verloren. Kris Peeters, die minister van landbouw is, moet dat toch ook betreuren," zegt Rzoska.

Rzoska vindt dat de Vlaamse regering de middelen voor een nieuw dok beter zou gebruiken voor "andere investeringen in duurzame jobs". "Ik denk aan de tweede spoortoegang tot de haven en de ontwikkeling van maakindustrie op Petroleum-Zuid of de oude terreinen van General Motors."

Het Grondwettelijk Hof heeft donderdag de Vlaamse inschrijvingsvoorwaarden in het volwassenenonderwijs en de basiseducatie bevestigd. Mensen zonder een wettig verblijf in ons land mogen geen taallessen Nederlands of een andere cursus meer volgen in het volwassenonderwijs. "Het enige wat de Vlaamse regering hiermee bereikt, is dat ze deze mensen in de marge van de maatschappij houdt. Mensen zonder papieren die vorig jaar nog in de gang stonden te wachten om de klassen binnen te mogen, worden nu zonder pardon op straat gezet. Zonder begeleiding, wat geen optimale situatie is voor hen, maar evenmin voor de samenleving. De ervaring leert dat een succesvol beleid richting terugkeer of integratie enkel kan lukken als deze mensen in beeld blijven en kunnen begeleid worden," aldus Meuleman.

"Ook leerkrachten voelen zich hier heel slecht bij," zegt Meuleman. "Minister Smet wilde iets doen aan de wachtlijsten voor de lessen Nederlands, die veel te lang zijn. Maar in plaats van daar de nodige middelen voor uit te trekken, moeten leerkrachten nu mensen op papieren controleren. Dit zorgt voor een grote extra administratieve last, en het is ook helemaal hun job en verantwoordelijkheid niet. Bovendien gaat het niet alleen om de lessen Nederlands – ook basisvaardigheden zoals rekenen mag je niet meer leren als je geen papieren hebt."

Groen en een grote groep leerkrachten uit het volwassenonderwijs protesteerden in het verleden al tegen het plan om geen mensen zonder papieren meer toe te laten in het volwassenenonderwijs. De nieuwe regelgeving ging vorig schooljaar toch van start. Vanuit het middenveld kwamen er al snel signalen dat dit tot onhoudbare situaties leidde en dat het vertrouwen in de klassen tot onder het nulpunt daalde.

Mensen zonder papieren steeds minder rechten toekennen en hen uitsluiten van steeds meer voorzieningen, is een zorgelijke evolutie. "Wat is de volgende stap hierin, wat is de volgende publieke dienst waarvan ze uitgesloten zullen worden?" vraagt Meuleman zich af.

De Belgische situatie is schrijnend: 1 op de 5 gepensioneerden leeft vandaag onder de armoedegrens. Slechts 6 landen van de 27 EU-lidstaten hebben een hoger armoedecijfer dan België. Het bedrag van 991 euro voor een alleenstaande ligt onder de armoededrempel. De gemiddelde dagprijs in een rusthuis in Vlaanderen is momenteel 1440 euro per maand. Daar komt nog de persoonlijke toeslag bij. “Groen wil de IGO optrekken boven de armoedegrens en een hervorming die ook de grote knelpunten aanpakt.”

Er is een onaanvaardbare achterstand in het onderzoek of een gepensioneerde recht heeft op IGO. Voor wie ouder is dan 65 wordt een retroactief onderzoek uitgevoerd, maar dat gaat tergend langzaam. De regering formuleert ook in deze hervorming geen enkele concrete doelstelling. “Veel ouderen wachten op een antwoord. Groen vraagt aan Minister De Croo om deze ouderen binnen het jaar en antwoord te bezorgen. Om de armoede bij ouderen (zeker 70+’ers) terug te dringen moet dit een prioriteit zijn.”

Maar de hervorming heeft ook positieve facetten. Zo is er geen verlaging van IGO wanneer men wordt opgenomen in een rusthuis en is er een gedeeltelijke vrijstelling voor beroepsinkomsten.

Bart Staes, Europees parlementslid voor Groen: "Net twee jaar na de ramp in Fukushima en net in een tijd dat steeds meer gebreken aan het licht komen over de verouderende nucleaire centrales in Europa, blijven christendemocraten en socialisten struisvogel spelen."

Staes: "In plaats van lessen te trekken uit Tsjernobyl en Fukushima, is er een blijvende blindheid voor de potentiële risico's en de gevolgen van een nucleair incident in Europa. Net zij die de nucleaire industrie zo verdedigen, zouden een maximale veiligheidscultuur moeten nastreven. Dat is niet het geval, zo bleek vandaag opnieuw."

Staes: "De Europese groenen deden een voorstel om onafhankelijker toezicht te creëren op Europees niveau, los van de industrie, en ook alle potentiële risico's mee te nemen bij evaluaties van kerncentrales. Helaas heeft een meerderheid daar geen zin in en willen ze liever alles houden zoals het is. Dit terwijl keer op keer blijkt dat transparantie in de nucleaire sector een onbekend begrip is en nucleaire toezichthouders teveel leunen op de sector die ze moeten controleren. Commissaris Oettinger blijft verantwoordelijk voor én de controle op én de promotie van kernenergie."

Het EP erkent wel dat de Europese stresstest niet alle risico's voor kerncentrales hebben onderzocht en dat de te nemen maatregelen geheel betaald moeten worden door de exploitanten van de centrales. Maar het Parlement weigert tegelijk een oproep te steunen om de meest risicovolle en verouderde centrales in de EU te sluiten. Ook weigerde het EP te erkennen dat de stresstests - vooral een papieren oefening - niet in rekening namen wat de invloed is van de veroudering van materiaal gebruikt bij de bouw van kerncentrales. Dit aspect is nu precies wat mede een rol speelt bij de Belgische kerncentrales.

Volgende week dinsdag maken de Europese groene fractie en Groen parlementslid Kristof Kalvo in het Europees parlement de resultaten bekend van een nieuw rapport over de risico's rond de centrales van Doel en Tihange.

Sanctorum wil dat N-VA duidelijkheid schept over het partijstandpunt. Sanctorum wijst erop dat N-VA in de Kamer tegen het communautaire akkoord - waarvan de oprichting van de metropolitane gemeenschap deel van uitmaakt - tekeer gaat en zich op lokaal vlak verzet tegen dit nieuwe orgaan, terwijl partijvoorzitter Bart De Wever het concept had opgenomen in zijn onderhandelingsnota en de N-VA binnen de Vlaamse regering instemt met de oprichting van de metropolitane gemeenschap.

De parlementariër benadrukt dat zowel Groen als de maatschappelijke actoren vragende partij zijn voor een dergelijk overlegplatform over onderwerpen zoals werk, mobiliteit en de overstromingsproblematiek.
 

"Zolang we dit niet doen, spreken we ons internationaal standpunt - dat de Israëlische nederzettingen in bezet gebied illegaal zijn volgens internationaal recht en een obstakel vormen voor de vrede -  tegen", aldus Brems.  Met een correcte herkomstvermelding kunnen consumenten producten uit door Israël bezette gebieden in de winkel links laten liggen.

Israël deed de maatregel af als discriminerend, maar die kritiek  slaat volgens Brems nergens op: "We passen de wet toe. Die streken horen niet bij Israël en de verpakkingen mogen dus niet zeggen dat ze "made in Israel" zijn".  

Ze merkt op dat ook op andere plaatsen in de wereld zich soortgelijke gevallen voordoen. Ze verwijst naar de Westelijke Sahara die sinds 1975 bezet wordt door Marokko, dat de regio als een deel van zijn grondgebied beschouwt. "Daar moet hetzelfde gelden", aldus Brems.

De maatregel is een gevolg van een Europese aanbeveling, om de consument correct te informeren over de herkomst van producten uit door Israël bezette gebieden zoals de Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogten. Bij het kabinet van Vande Lanotte werd eerder vernomen dat België het principieel eens is met de aanbeveling, maar dat nog technisch overleg moet gepleegd worden om tot een coherente oplossing voor de Benelux te komen. Eva Brems vraagt de Minister om nog voor de zomer richtlijnen uit te vaardigen.

Lees hier het opiniestuk 'Rosa Parks in de Palestijnse Bezette Gebieden'. Lees hier ons vorig persbericht.

Zoals in de meerderheidsresolutie over Mali is opgenomen, moet het parlement betrokken worden als de aard van de missie wijzigt. Het kernkabinet kan de beslissing dan ook niet nemen vooraleer het parlement is geconsulteerd. “Het voorstel van De Crem staats haaks op zijn verklaringen van vorige week in de commissie Defensie. De regering veegt zo opnieuw de voeten aan de meerderheidsresolutie. ” aldus De Vriendt.

Wouter De Vriendt wil in ondubbelzinnige bewoordingen weten waar onze militairen aan toe zijn. “Minister De Crem moet van meet af aan zeggen of de Belgen in Mali mee in de frontlijn gestuurd kunnen worden” aldus Wouter De Vriendt. “Minister De Crem legde in 2008 misleidende verklaringen af over de ware aard van de Belgische militaire acties in Afghanistan. Wat aangekondigd werd als een opleidingsmissie, net zoals de EUTM operatie in Mali, draaide toen uit op offensieve acties en grondoperaties.”

De Vriendt: “Groen blijft vragende partij om ook de vooruitgang op politiek vlak in Mali te evalueren. Ons land mag niet alleen actief zijn op militair vlak. Een duurzame oplossing bereik je niet met militairen alleen. Dat is de les die we moeten trekken uit het militaire debacle in Afghanistan”.

De deal die Herman Van Rompuy als voorzitter van de Europese Raad een maand geleden sloot, is het slechtst mogelijke resultaat. Een resolutie van het Parlement wees dat akkoord af. "Nu maar afwachten of andere politieke fracties hun poot stijf houden", aldus Europees parlementslid Bart Staes (Groen).

Begin februari weigerden enkele Europese regeringen om op de vraag van de Europese Commissie en het Europese parlement in te gaan en de Europese begroting lichtjes te laten stijgen. Ook al zou de Europese begroting daarmee nog altijd op ongeveer 1 procent van het totale BNP van de 27 lidstaten liggen. De EU moet ook zelf besparen, zo klinkt het. Maar dat is een licht oneerlijke boodschap, want de EU krijgt er van dezelfde lidstaten op allerlei vlak meer taken bij, maar moet die uitvoeren met minder geld.

Het Europees Parlement heeft, net zoals de regeringsleiders, een veto. Pas als 378 Europarlementsleden (de helft plus 1 van het totale aantal EP-leden) instemmen, is de meerjarenbegroting aangenomen. Staes: "Het EP heeft vandaag duidelijk stelling genomen tegen dit onaanvaardbare akkoord over het MFF 2014-2020. Het EP moet nu de gelederen gesloten houden en niet over zich heen laten lopen."

Staes: "We kunnen niet instemmen met een akkoord dat niets concreets voorziet als het gaat om eigen inkomsten voor de EU, een akkoord dat uitblinkt door een gebrek aan ambitie. Een akkoord dat uitblinkt door het gebrek aan visie om de Europese uitgaven van koers te doen veranderen, weg van achterhaalde en vervuilende naar meer toekomst gerichte sectoren, om zo een groei richting een meer duurzaam en stabiel Europa mogelijk te maken."

Staes: "Dit onderhandelingsmandaat is gericht op het tegengaan van kortzichtige nationale belangen en op het principe dat Europese samenwerking wel degelijk een meerwaarde voor burgers in elke lidstaat kan betekenen. Want het akkoord dat de zevenentwintig regeringsleiders sloten, ging niet veel verder dan hun eigen kortetermijnbelang. En daar ging Europa nu juist niet over. De toegevoegde waarde van Europese samenwerking is alleen maar belangrijker geworden, op een moment dat alle nationale begrotingen onder druk staan. Het Europese budget inkorten gaat in tegen de logica waarmee Europa sinds de Tweede Wereldoorlog is opgebouwd."

Staes: "Waar we ook dringend komaf mee moeten maken, zijn die Euro-toppen waar de enige Europese visie van de regeringsleiders er uit lijkt te bestaan om hun eigen belang te verdedigen, met een ondoelmatig Europese begroting en groeiend euroscepticisme tot gevolg. Voor een beter functionerend Europa hebben we een systeem van eigen middelen nodig. We kunnen dit op korte termijn realiseren via bijvoorbeeld een Europese financiële transactietaks. Ik ga er van uit dat het EP hiervoor zal blijven vechten."

Staes: "De verwachting is evenwel dat de drie grootste fracties uiteindelijk toch zullen zwichten. Als de regeringsleiders akkoord gaan met 4 eerder institutionele eisen van het EP, zullen zij hoogstwaarschijnlijk in juni het EU-budget 2014-2020 alsnog goed keuren. En zo laten zij het EP weer een modderfiguur slaan."

Het Gemeenschappelijk Europees landbouwbeleid (GLB) ontstond in 1962 en was toe aan een hoognodige herziening. Staes: "Net in een tijd van economische crisis, verwachten burgers meer rechtvaardig en socialer Europees beleid. Het Europees parlement kon voor het eerst het GLB mee vorm geven en heeft vandaag een historische kans gemist."

De 55 miljard euro per jaar aan landbouwsubsidies werd en wordt oneerlijk verdeeld. Tachtig procent van de landbouwsubsidies gaat naar twintig procent van de (grootste) boerenbedrijven. "In België krijgt slechts 0,01% ofwel 46 boerenbedrijven meer dan 300.000 euro per jaar. Daarom wilden de Europese groenen een maximale jaarlijkse subsidie van 100.000 euro. Doe je dat in heel Europa dan zou je op de Europese GLB-begroting bijna 5 miljard euro besparen, geld dat kon worden ingezet voor ondersteuning van familiale landbouw en het belonen van duurzaam boeren. Helaas, verdere intensivering en schaalvergroting worden met het vandaag genomen besluit niet gekeerd,” stelt Staes. “Daardoor zullen megastallen en intensieve akkerbouw voor de boerenbedrijven lucratiever blijven dan vrij lopende koeien of meer duurzame teelt.”

Staes vindt het onbegrijpelijk dat in tijden van voedselschandalen het Europarlement de toename van grootschalige productiefabrieken niet een halt toe roept. “Megastallen kunnen subsidies blijven krijgen, het grenzenloze gemarchandeer met voedsel gaat door en dierenwelzijn wordt geen leidend principe.” Behalve de kleinschalige boeren worden volgens hem ook de Europese consumenten benadeeld.

“Uiteindelijk bepalen de supermarkten in grote mate de - té lage - prijzen die zij betalen aan de boeren voor hun producten. De grote bedrijven krijgen de lage prijs gecompenseerd met de landbouwsubsidies, terwijl de consument die een eerlijk en duurzaam product wil, daar flink voor moet betalen. Daar gaat het landbouwbeleid immers ook om: om ons eten op ons bord.” De natuur- en milieuschade door de intensieve landbouw komt vervolgens ook weer voor de rekening van de belastingbetaler. “Zo wordt ons goedkope kipfiletje duur betaald,” vervolgt Staes.

De vergroeningsvoorstellen die de Europese groenen vandaag opnieuw indienden om voorwaarden te stellen aan de subsidies, zoals het beperken van vervuiling van het oppervlaktewater, zijn naar de prullenbak verwezen. “De grote fracties in het parlement stemden mee met hun landbouwwoordvoerders en daarmee wordt vergroening en modernisering alleen op vrijwillige basis aangemoedigd. De grootschalige intensieve landbouw strijkt het geld op, terwijl de kleinschalige boer die oog heeft voor dierenwelzijn en natuur de grootste steun in de rug zou moeten krijgen.”

Staes: "Ronduit schandalig is het ook dat een meerderheid van dit EP heeft gestemd voor het op peil houden van de exportsubsidies voor Europese landbouwproducten die fragiele, regionale markten in ontwikkelingslanden ontwrichten."

De export uit nederzettingen naar EU Lidstaten is meer dan 230 miljoen euro per jaar waard. Dat is 15 keer meer dan de totale export naar de EU van de Palestijnse gebieden, die economisch worden doodgeknepen door het Israëlisch beleid. Vooral fruit en groenten, maar ook wijn, honing, olijfolie, vis, vlees, kip, eieren en cosmetica worden in de nederzettingen geproduceerd. Als op deze producten staat dat ze uit Israël komen, dan klopt dat niet met het internationaal recht.

“De EU en België stellen keer op keer dat de bezette gebieden illegaal zijn volgens het internationaal recht en een obstakel vormen voor de vrede, maar verbinden amper consequenties aan die veroordelingen. Handel is een niet te onderschatten hefboom die de EU moet gebruiken wil het in woord en daad consequent zijn,” aldus Eva Brems.

Eva Brems vraagt dat minister Reynders (MR) snel afspraken maakt met zijn collega van consumentenzaken, Johan Vande Lanotte (sp.a) om ook de Belgische consumenten correct te informeren over de herkomst van de producten in onze supermarkten. “Als de Europese ministers geen druk durven zetten op de Israëlische regering om haar nederzettingsbeleid te laten varen, dan moet de consument de kracht van zijn portemonnee kunnen laten spreken” besluit Eva Brems, die gelijkaardige maatregelen vraagt voor producten uit andere bezette gebieden, zoals de Westelijke Sahara, die al 40 jaar door Marokko wordt bezet.

Eva Brems zal de ministers Reynders en Vande Lanotte hierover ondervragen in het parlement.

 Dergelijke winterprik zorgt voor onvoorziene problemen en er is begrip voor de moeilijke omstandigheden, in het bijzonder voor het personeel. Maar deze verschrikkelijke dag kan niet zonder gevolgen blijven. De reizigers moeten makkelijk een compensatie kunnen aanvragen. Van Hecke : “De NMBS moet een voorstel formuleren voor de getroffen reizigers. Abonnementen kunnen kosteloos een dag worden verlengd. En wie een rit had gepland moet een gratis rit in ruil krijgen. “

Groen vraagt aan Minister van Overheidsbedrijven Labille (PS) om het falen van de NMBS-groep en voorstellen voor verbetering in het parlement uit te leggen. De NMBS is mislukt maar de overheid kan zich niet langer verschuilen achter de autonomie van het overheidsbedrijf. “Als de spoorwegen de concurrentie met de auto willen aangaan dan moet het spoor blijven functioneren, ook in extreme weersomstandigheden. Krachtige maatregelen moeten genomen worden zodat de spoorwegen volgend jaar klaar zijn voor de winter,” besluit Van Hecke.

Groen wenst iedereen die de avondspits moet trotseren veel succes en een behouden thuiskomst.

Door de pensioenhervorming kunnen Belgen pas na 40 gewerkte jaren met vervroegd pensioen in plaats van na 35 en ten vroegste op de leeftijd van 62 jaar. Het federaal planbureau rekende uit dat vrouwelijke werknemers daardoor 5 maanden langer moeten werken, terwijl dat voor mannelijke werknemers 3 maanden is. In de overheidssector is de loopbaanschok groter: vrouwelijke ambtenaren moeten er gemiddeld 20 maanden langer werken,  mannelijke ambtenaren slechts 14 maanden.

De regering straft bovendien vrouwen voor keuzes die ze in het verleden hebben gemaakt. De Vriendt: “Veel vrouwen onderbraken hun loopbaan voor een aantal jaren of werkten deeltijds om bijvoorbeeld voor kinderen te zorgen. De regering Di Rupo  bespaarde fors op de mate waarin loopbaanonderbrekingen meetellen voor het pensioen. Sinds de hervorming kan het ongemotiveerd tijdskrediet nog slechts voor één jaar meetellen voor het pensioen.”

Ook toekomstige pensioenplannen van de regering zullen vrouwen gemiddeld harder treffen dan mannen. Zo zal het minimumpensioen voorbehouden zijn aan wie gedurende 30 jaar meer dan 208 dagen per jaar heeft gewerkt in plaats van 156 dagen op dit moment. Mensen die deeltijds hebben gewerkt, hoofdzakelijk vrouwen, vallen met andere woorden uit de boot. 

Groen roept op vrouwendag de federale regering op om gelijkheid van mannen en vrouwen te garanderen, in het bijzonder op het vlak van verloning en pensioenen. Een herziening van de pensioenhervorming is dan ook noodzakelijk.

De tweede redding van Dexia mocht nooit onderdeel uitmaken van het onderzoek van de bijzondere Dexiacommissie. Het was ook maar een bijzondere commissie, geen onderzoekscommissie met de nodige wapens zoals de mogelijkheid om mensen van hun beroepsgeheim te ontheffen of onder ede met elkaar te confronteren.

De miljardenfactuur van Dexia , de besparingspolitiek die er noodgedwongen uit voorvloeit ( een extra tekort van 2,9 miljard door de herkapitalisering van vorig jaar) en de vele onbeantwoorde vragen over politieke belangenvermenging rechtvaardigen een echte en brede onderzoekscommissie. “De miserie en de factuur komt uiteindelijk bij de gewone man terecht. De burger heeft recht op de volledige waardheid. “

De experten va de bijzonder commissie hebben de parlementairen aangemaand zelfs verder te gaan en burgerrechtelijke en strafrechtelijke procedures op te starten. De inzage van de commerciële deal is slecht een van de vele losse eindjes die verder onderzoek verdienen. Het wordt hoog tijd dat we weten waarom, en dat we inzicht krijgen in de gebeurtenissen  rond de tweede redding. Wie niks te verbergen heeft, heeft niks te verliezen. Wees welkom Yves Leterme, Didier Reynders en Karel De Gucht om uw rol in het hele spel nader toe te lichten.  

“Minister Bourgeois (N-VA) focust op maatregelen die geen wettelijke basis hebben, om niet te moeten toegeven dat het de zwakte van zijn eigen beleid is waardoor de problemen met Roma niet voldoende opgelost geraken. Hij zoekt een stok om de Roma mee te slaan, en zet bevolkingsgroepen tegen elkaar op,” zegt Vlaams parlementslid Bart Caron. “Om de wachtlijsten in de onthaalbureaus te laten verdwijnen, besliste deze regering om de doelgroep van het inburgeringsbeleid te versmallen. Dat Bourgeois nu de Roma in het vizier neemt, is dan ook erg cynisch. Het ontbreken van Roma in de inburgeringsklassen is een gevolg van het beleid dat de minister zelf uitstippelde.

De toenemende intra-Europese migratie noopt ons om het beleid over een andere boeg te gooien. Het is tijd voor een meer omvattend beleid dat alle Europese migranten op een juiste manier in ons land onthaalt. De integratie van Roma in de samenleving is veel complexer dan de minister voorstelt. Iedereen die een beetje vertrouwd is met de doelgroep, zal je vertellen dat een inburgeringstraject zeker geen wonderoplossing is. Het ontbreekt aan een aanbod op maat. Groen pleit voor een duurzame financiering en het methodisch ondersteunen van bemiddelaars en brugfiguren een cruciale sleutel tot succes. We moeten prioritair inzetten op onderwijs en een gerichte huisvestingpolitiek. Onderzoek toont aan dat het essentieel is om de betrokkenen zelf te organiseren zodat zij op beleidsniveau de stem van hun gemeenschap kunnen vertolken. Tenslotte moeten we druk blijven uitoefenen op de Europese Unie om de problemen fundamenteel aan te pakken en de betrokken landen aan te zetten om discriminatie tegenover Roma in eigen land aan te pakken. De positie van Roma in alle Europese landen vraagt veel meer aandacht van het beleid.
 

Vandaag raakte bekend dat VRT steeds meer geld krijgt van de Vlaamse regering om specifieke programma's te maken. Het meest opvallend zijn de grote sommen van het Vlaamse Centrum voor Agro- en Visserijmarketing VLAM voor de promotie van land en tuinbouwproducten en voor programma's die het ondernemen promoten. Dit zijn initiatieven van de Vlaamse overheid. Daarnaast wordt er ook al jaren veel geld uit de privésector, van touroperators en brouwers betaald voor Vlaanderen Vakantieland en andere programma's. “VRT verkoopt de inhoud van haar eigen programma’s,” stelt Caron.

Bart Caron zegt dat er aan de jaarlijkse dotatie aan de VRT geen specifieke subsidies mogen toegevoegd worden. De dotatie moet alle programmakosten dekken, zodat de onafhankelijkheid van onze openbare omroep gegarandeerd wordt.” En wil de Vlaamse regering dat er aan bepaalde thema's meer aandacht wordt besteed, dan moet dat vastgelegd worden in de vierjarige beheersovereenkomst. Dat is onder andere het geval voor etnisch-culturele diversiteit, sociale cohesie enz,” aldus Caron.

“De huidige werkwijze is vandaag duur voor de overheidsfinanciën, ze creëert oneerlijke concurrentie ten aanzien van de commerciële zenders, en is op termijn ongezond voor de leefbaarheid van de omroep.”
 

Voor ambtenaren, die sowieso al een hoger pensioen hebben, gebeurt dat automatisch. Voor werknemers en zelfstandigen is dat lang niet altijd het geval. Voor hen wordt het jaar dus niet altijd beschouwd als een gewerkt jaar. Dat is het geval wanneer de werknemer voor zijn legerdienst niet heeft gewerkt of wanneer hij nadien heeft voortgestudeerd. Zij verliezen zo 1/45ste van hun pensioen. Pure discriminatie, vindt Groen-Kamerlid Wouter De Vriendt. Hij eist dat de regering dit rechtzet.

Dat het over veel mensen gaat, staat buiten kijf. De dienstplicht behoort sinds 1994 wel tot het verleden, maar de komende 25 jaar blijven mensen met pensioen gaan die wel nog onder de wapens moesten. Volgens De Crem gaat het over één miljoen mensen. De CD&V'er staat achter de eis van Groen en vindt dat het jaar legerdienst – of burgerdienst, voor degenen met gewetensbezwaar – voor iedereen zou moeten meetellen bij de berekening van het pensioen. ‘De legerdienst is immers een prestatie ten dienste van het vaderland', redeneert De Crem.

Veel animo om de discriminatie weg te werken, lijkt er bij minister van Pensioenen Alexander De Croo echter niet te bestaan. Hij wil in het kader van toekomstige pensioenhervormingen alles wel onderzoeken, maar in deze budgettair krappe tijden is dit gewoon niet mogelijk, antwoordde hij deze week in de Kamer.

(Bovenstaand artikel verscheen op zondag 10 maart 2013 in het Nieuwsblad op zondag)

Officieel wil de Israëlische minister van Mobiliteit de hoge bezettingsgraad verlichten. In werkelijkheid gaat het om klachten van kolonisten in de bezette gebieden, die Palestijnse passagiers als een ‘veiligheidsrisico’ beschouwen. Deze kolonisten, die volgens het internationaal recht en zowat de hele wereld illegaal in de Bezette Gebieden verblijven, kunnen bovendien vandaag al comfortabele autowegen gebruiken die nederzettingen in de Bezette Gebieden verbinden. Ze zijn immers vaak voorbehouden voor auto’s met Israëlische nummerplaat, terwijl Palestijnen eindeloze omwegen moeten maken via alternatieve routes. 

Als Israël de segregatie op de buslijnen doorvoert, dan is dat niets minder dan racisme. De timing van de maatregel is opmerkelijk. Pas vorige week werd in het Amerikaanse Congres een standbeeld onthuld voor Rosa Parks, de zwarte vrouw die op 1 december 1955 weigerde haar zitplaats op een bus af te staan aan een blanke, en zo een heldin van de Amerikaanse antisegregatiestrijd werd. 

Israël heeft zoals elke staat het recht om veiligheidsmaatregelen te treffen, maar enkel indien ze proportioneel zijn. Israëlische maatregelen, zoals de illegale blokkade van de Gazastrook of de bekende muur op de Westelijke Jordaanoever, die het leven van de Palestijnen in de Bezette Gebieden bemoeilijken en een economisch perspectief onmogelijk maken, zijn dat echter volstrekt niet. 

Premier Netanyahu heeft nochtans alternatieven om wel proportioneel te handelen. Hij kan het vrij vervoer van personen en goederen instellen, gekoppeld aan gerichte veiligheidscontroles van elke persoon of vracht die zich verplaatst tussen de Gazastrook en Israël. En als de muur echt bedoeld is om de zelfmoordterroristen tegen te houden, waarom bouwt Israel dan 85 procent van die muur niet langs maar voorbij de grens op Palestijns Gebied? Dat heet diefstal. 

Als Israël echt streeft naar een onderhandelde vrede met de Palestijnen, waarom blijft het dan permanent nieuwe huizen bouwen in die nederzettingen? Op die manier neemt het een voorafname op de uitkomst van de onderhandelingen en dat is onaanvaardbaar. Het is dringend tijd dat we zelf een rode lijn trekken. De segregatie op bussen en wegen, het provocerend bouwen van illegale nederzettingen, de muur …. Hoeveel grove en manifeste schendingen van menselijke waardigheid en internationaal recht gaat Europa nog door de vingers zien? 

De EU wil o zo graag een politieke speler op het wereldtoneel zijn, maar zolang onze ministers niets aanvatten met de macht waarover ze beschikken, blijft dat een ijdele droom. Maar helaas beperken onze regeringen zich tot deze eindeloze stroom aan zoutloze verklaringen en veroordelingen van het Israëlische overheidsbeleid. Ik hoop dat Minister Reynders (MR) deze nieuwe provocatie op de buslijnen veroordeelt bij de Israëlische President Shimon Peres, sinds dinsdag op bezoek in ons land, maar ik vrees ervoor. 

Onze regering moet daadkracht tonen. Zo moet ze het voorbeeld van Groot-Brittannië volgen en ervoor zorgen dat alle producten uit de illegale nederzettingen niet als ‘made in Israël’ gelabeld worden, maar als ‘Made in the Occupied Palestinian Territories’ in onze winkelrekken liggen. Zo kunnen u en ik de macht van onze portemonnee laten spreken door ze bewust links te laten liggen. Ten tweede, als de nieuwe Israëlische regering haar beleid niet bijstuurt, moet de EU de bevoorrechte handelsvoorwaarden van Israël met de EU opschorten. Voor Israël is Europa de belangrijkste bron van import, en de op een na belangrijkste exportklant. Zonder respect voor het internationaal recht en de mensenrechten kan er geen sprake zijn van betere toegang tot de interne markt van de EU. 

Dat zijn de hefbomen waarover een economische grootmacht zoals de EU beschikt. Groen heeft deze voorstellen ingediend in het Parlement en vraagt er steun voor van Minister Reynders (MR)en de regeringspartijen. 

Dit opiniestuk verscheen op zaterdag 9 maart 2013 op Knack.be

De Vlaamse regering heeft de mond vol van het activeren van langdurige werklozen, maar daar gaat ze volgens Groen niet in slagen wanneer VDAB tientallen werkwinkels sluit. “Werkwinkels zijn van groot nut en belang. Zeker in streken waar de werkloosheid erg hoog is. Volgens een studie van HIVA zijn het hoofdzakelijk kansengroepen die in grote mate beroep doen op de werkwinkels. Het zullen dus vooral laaggeschoolden, oudere werkzoekenden, allochtonen en leefloners zijn die hinder ondervinden door de sluiting van de winkels,” aldus Rzoska.

Bovendien houdt VDAB geen rekening met de digitale kloof van heel wat kansarme groepen. Het zijn immers sociale media, videogesprekken en sessies met Skype die de functies van de werkwinkels moeten overnemen. “Onzinnig,” oordeelt Rzoska. “Daarmee houdt VDAB helemaal geen rekening met het feit dat heel wat van deze mensen geen computer of internet hebben, of de nodige vaardigheden om de te volgen procedures op de computer te doorlopen.”

Groen is voorstander om ondersteuningsmaatregelen voor werklozen te ontplooien in de buurt van de woonplaats van de werkzoekenden. “Het oprichten van mobiele werkwinkels zou bijvoorbeeld een interessante piste kunnen zijn. Zo kunnen de werktoeleiders zich van wijk tot wijk verplaatsen om zo veel mogelijk mensen te bereiken.”