Interculturele ouderzorg als hefboom voor meer zorg op maat De Brussels ecologisten organiseerden vandaag in het Brussels parlement een colloquium over interculturele ouderenzorg. Brussel heeft vandaag een relatief jonge bevolking, maar het aantal ouderen zal in de toekomst serieus toenemen, vooral het aantal allochtone ouderen. Tegen 2020 is meer dan een derde van niet-Belgische afkomst. Uit het onderzoek blijkt niet alleen de nood aan cultuursensitieve zorg, maar ook het feit dat we hier, ondanks een aantal mooie pilootprojecten nog onvoldoende op voorbereid zijn.Mede-organisator Elke Van den Brandt (Groen): “Werk maken van cultuurgevoelige zorg betekent dat we onszelf en ons eigen model van ouderzorg in vraag moeten stellen. Hoe gaan wij om met ouderen, hoe gaan we om met zorg?“Dit is geen gemakkelijke opdracht. Er bestaat, daar wezen verschillende sprekers op, niet zoiets als dé autochtone en dé allochtone senior. Er zijn niet alleen verschillen tussen beide groepen, maar ook binnen beide groepen. En er zijn zelfs een hoop gelijkenissen tussen beide groepen. De wil om thuis, in de vertrouwde omgeving, te blijven wonen of het gebrek aan anticipatie op het ouder worden, de nood aan vertrouwenspersonen en persoonlijke contacten. Bovendien zijn de problemen waar allochtone senioren mee te maken hebben niet enkel cultureel gelinkt. In heel wat gevallen is er sprake van een accumulatie van achterstellingpatronen, armoede (laag scholingsniveau, klein pensioen, taaldrempels, gezondheidsproblemen, huisvestingsproblemen). In die zin mogen we ook niet in de val trappen van overculturalisering.Het is onze verantwoordelijkheid als overheid om nu werk te maken van een ouderenzorgbeleid met een voldoende groot kwalitatief aanbod dat door iedereen, van welke origine ook, gekend is en dat rekening houdt met cultuurgebonden gevoeligheden. Van den Brandt: “We moeten differentiëren. Als we door een multiculturele aanpak evolueren naar zorg op maat, kleinschaliger projecten, buurtgerichtheid dan wint iedereen hierbij, ook de autochtone senior, dan evolueren we naar een warmer zorgsysteem.”
Groen viert trots mee op Gay Pride Met de 18de editie wordt de Gay Pride volwassen, een feest dat Groen niet wil missen. Ondervoorzitter Elke Van den Brandt, Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kansen Bruno De Lille en kamerlid Kristof Calvo stappen zaterdag feestend mee rond de praalwagen van Groen en Ecolo, samen met een forse delegatie groenen. Van den Brandt: “De Pride is een geweldig feest en eigenlijk zou het ook alleen maar een feest moeten zijn. Maar helaas is het ook nog een actie en een manifestatie, omdat er ook in ons land nog steeds een weg af te leggen valt vooraleer we elkaar helemaal aanvaarden voor wie we zijn. Tot zolang zullen we blijven feesten voor gelijke rechten.” Staatssecretaris Bruno De Lille is in het Brusselse gewest bevoegd voor gelijke kansen en nam de voorbije jaren tal van initiatieven rond het samenleven en de gelijke rechten van holebi’s en transgenders. “Ik ben trots op wat we tot nu toe hebben bereikt in Brussel. En deze trots is ook één van de basispijlers van de Pride. Pride betekent trots zijn op de vooruitgang, op de overwinningen in de strijd. Maar het slaat ook op de trots, de wil en de moed om door te zetten. In Brussel zetten wij dus volop onze strijd verder tegen de discriminatie en voor de emancipatie van de LGBT-gemeenschap." De Lille boekte in Brussel de voorbije jaren vooruitgang in de strijd tegen homofobie onder meer met de campagne Meld Geweld, met opleidingen voor de politie om beter om te gaan met slachtoffers van homofoob geweld en referentie-agenten in een aantal politiezones. Brussel werd lid van het internationale netwerk Rainbow Cities en Visit Brussels promoot Brussel ook als een Gay-bestemming. Deze pride is ook de gelegenheid om de tiende verjaardag van het homohuwelijk te vieren, een realisatie van paarsgroen waar Groen en Ecolo destijds hard en met succes voor geknokt hebben. “Hierop terugblikkend na tien jaar is het zonneklaar dat voor die wet de term “historisch” zeker op zijn plaats is,” aldus Kristof Calvo. “Vele landen zijn ons sindsdien gevolgd en niemand kijkt nog op van een homohuwelijk in een van onze gemeentehuizen. En terecht.”
Groen zwaar ontgoocheld in gebrekkige investeringen Elke Van den Brandt, Brussels Parlementslid voor Groen, wil dat er nog voor de zomer een concreet actieplan komt voor het Brussels onderwijs. Daarin moeten de Vlaamse en de Franse gemeenschap samen afspreken over de locatie en de financiering van extra scholen. Van den Brandt: “Alle gegevens hiervoor zijn voorhanden. Het is nu enkel een kwestie van politieke wil.” Voor de zoveelste keer staan de kranten vol met de inschrijvingsperikelen in het Brussels onderwijs. Dat er plaatsen te kort zijn, zowel in het Nederlandstalig als Franstalig onderwijs, is voor iedereen duidelijk. “Willen we jonge ouders in ons gewest houden, dan moeten we voor ieder kind een plek voorzien. Willen we genoeg scholen hebben voor de toekomstige generatie, dan moeten we nu massaal investeren. Bij onvoldoende capaciteit zijn het bovendien altijd de meest kwetsbaren die het eerst uit de boot vallen.” Aldus Van den Brandt.Kwaliteitsvol onderwijs is de basis voor een gezonde samenleving. In Brussel organiseren twee gemeenschappen onderwijs. Van den Brandt: “We mogen niet blind zijn en de problemen naar elkaar doorschuiven. Dat is de toekomst van onze stad op de helling zetten.” 
welzijnsacademie: Dilemma's of externalizing care
Mieke Vogels en Guy Tegenbos nodigen u hartelijk uit op de eerste activiteit van het initiatief dat zij voorlopig 'welzijnsacademie' doopten. Professor Gøsta Esping-Andersen - socioloog en econoom en een autoriteit op het gebied van de verzorgingsstaat - is hun eerste gast. Hij formuleert in zijn referaat een antwoord op de vraag of er grenzen zijn aan het doorschuiven van zorg van het informele naar het formele circuit. Is nog meer professionele zorg haalbaar, betaalbaar, wenselijk?

Activiteit:

Lees meer
Geen eigen-kind-eerst-beleid in Brusselse Scholen

De Brusselse scholen kampen met een capaciteitsgebrek. Toch is het draagvlak om extra plaatsen te creëren klein. Steeds meer stemmen gaan op voor een eigen-kind-eerst-politiek, waarbij enkel Nederlandstalige kinderen nog welkom zijn. Dit is volgens Groen! niet alleen een gemiste kans, maar het ontlopen van verantwoordelijkheid. Onderwijs is dé sleutel om jongeren te begeleiden, en in het licht van het veiligheidsdebat is dat geen overbodige luxe.

Lees meer
Brussel is een meertalige stad en het onderwijs moet dus meertalige burgers opleiden.

Meertaligheid is een troef, zeker in een stad zoals Brussel waar vele gemeenschappen en culturen samen leven. Van den Brandt: “Samen leven in een stad is gewoonweg aangenamer wanneer we elkaar begrijpen. En bovendien hebben meertalige jongeren meer kansen op de arbeidsmarkt.”

Lees meer
Groen! zegt het hem!
Groen! is enthousiast over het initiatief van Minister Smet om in dialoog treden met kinderen, ouders en professionals. Groen! gaat graag in op het aanbod om haar ei te leggen. In het kader van de “zeg-het-hem-zelf-campagne”, stuurt Brussels Parlementslid Elke Van den Brandt alvast een bijdrage in naam van de 3000 kinderen die wellicht niet terecht kunnen in de Brusselse scholen.
Lees meer