Interculturele ouderzorg als hefboom voor meer zorg op maat De Brussels ecologisten organiseerden vandaag in het Brussels parlement een colloquium over interculturele ouderenzorg. Brussel heeft vandaag een relatief jonge bevolking, maar het aantal ouderen zal in de toekomst serieus toenemen, vooral het aantal allochtone ouderen. Tegen 2020 is meer dan een derde van niet-Belgische afkomst. Uit het onderzoek blijkt niet alleen de nood aan cultuursensitieve zorg, maar ook het feit dat we hier, ondanks een aantal mooie pilootprojecten nog onvoldoende op voorbereid zijn.Mede-organisator Elke Van den Brandt (Groen): “Werk maken van cultuurgevoelige zorg betekent dat we onszelf en ons eigen model van ouderzorg in vraag moeten stellen. Hoe gaan wij om met ouderen, hoe gaan we om met zorg?“Dit is geen gemakkelijke opdracht. Er bestaat, daar wezen verschillende sprekers op, niet zoiets als dé autochtone en dé allochtone senior. Er zijn niet alleen verschillen tussen beide groepen, maar ook binnen beide groepen. En er zijn zelfs een hoop gelijkenissen tussen beide groepen. De wil om thuis, in de vertrouwde omgeving, te blijven wonen of het gebrek aan anticipatie op het ouder worden, de nood aan vertrouwenspersonen en persoonlijke contacten. Bovendien zijn de problemen waar allochtone senioren mee te maken hebben niet enkel cultureel gelinkt. In heel wat gevallen is er sprake van een accumulatie van achterstellingpatronen, armoede (laag scholingsniveau, klein pensioen, taaldrempels, gezondheidsproblemen, huisvestingsproblemen). In die zin mogen we ook niet in de val trappen van overculturalisering.Het is onze verantwoordelijkheid als overheid om nu werk te maken van een ouderenzorgbeleid met een voldoende groot kwalitatief aanbod dat door iedereen, van welke origine ook, gekend is en dat rekening houdt met cultuurgebonden gevoeligheden. Van den Brandt: “We moeten differentiëren. Als we door een multiculturele aanpak evolueren naar zorg op maat, kleinschaliger projecten, buurtgerichtheid dan wint iedereen hierbij, ook de autochtone senior, dan evolueren we naar een warmer zorgsysteem.”
Groen viert trots mee op Gay Pride Met de 18de editie wordt de Gay Pride volwassen, een feest dat Groen niet wil missen. Ondervoorzitter Elke Van den Brandt, Brussels staatssecretaris voor Gelijke Kansen Bruno De Lille en kamerlid Kristof Calvo stappen zaterdag feestend mee rond de praalwagen van Groen en Ecolo, samen met een forse delegatie groenen. Van den Brandt: “De Pride is een geweldig feest en eigenlijk zou het ook alleen maar een feest moeten zijn. Maar helaas is het ook nog een actie en een manifestatie, omdat er ook in ons land nog steeds een weg af te leggen valt vooraleer we elkaar helemaal aanvaarden voor wie we zijn. Tot zolang zullen we blijven feesten voor gelijke rechten.” Staatssecretaris Bruno De Lille is in het Brusselse gewest bevoegd voor gelijke kansen en nam de voorbije jaren tal van initiatieven rond het samenleven en de gelijke rechten van holebi’s en transgenders. “Ik ben trots op wat we tot nu toe hebben bereikt in Brussel. En deze trots is ook één van de basispijlers van de Pride. Pride betekent trots zijn op de vooruitgang, op de overwinningen in de strijd. Maar het slaat ook op de trots, de wil en de moed om door te zetten. In Brussel zetten wij dus volop onze strijd verder tegen de discriminatie en voor de emancipatie van de LGBT-gemeenschap." De Lille boekte in Brussel de voorbije jaren vooruitgang in de strijd tegen homofobie onder meer met de campagne Meld Geweld, met opleidingen voor de politie om beter om te gaan met slachtoffers van homofoob geweld en referentie-agenten in een aantal politiezones. Brussel werd lid van het internationale netwerk Rainbow Cities en Visit Brussels promoot Brussel ook als een Gay-bestemming. Deze pride is ook de gelegenheid om de tiende verjaardag van het homohuwelijk te vieren, een realisatie van paarsgroen waar Groen en Ecolo destijds hard en met succes voor geknokt hebben. “Hierop terugblikkend na tien jaar is het zonneklaar dat voor die wet de term “historisch” zeker op zijn plaats is,” aldus Kristof Calvo. “Vele landen zijn ons sindsdien gevolgd en niemand kijkt nog op van een homohuwelijk in een van onze gemeentehuizen. En terecht.”
Groen zwaar ontgoocheld in gebrekkige investeringen Elke Van den Brandt, Brussels Parlementslid voor Groen, wil dat er nog voor de zomer een concreet actieplan komt voor het Brussels onderwijs. Daarin moeten de Vlaamse en de Franse gemeenschap samen afspreken over de locatie en de financiering van extra scholen. Van den Brandt: “Alle gegevens hiervoor zijn voorhanden. Het is nu enkel een kwestie van politieke wil.” Voor de zoveelste keer staan de kranten vol met de inschrijvingsperikelen in het Brussels onderwijs. Dat er plaatsen te kort zijn, zowel in het Nederlandstalig als Franstalig onderwijs, is voor iedereen duidelijk. “Willen we jonge ouders in ons gewest houden, dan moeten we voor ieder kind een plek voorzien. Willen we genoeg scholen hebben voor de toekomstige generatie, dan moeten we nu massaal investeren. Bij onvoldoende capaciteit zijn het bovendien altijd de meest kwetsbaren die het eerst uit de boot vallen.” Aldus Van den Brandt.Kwaliteitsvol onderwijs is de basis voor een gezonde samenleving. In Brussel organiseren twee gemeenschappen onderwijs. Van den Brandt: “We mogen niet blind zijn en de problemen naar elkaar doorschuiven. Dat is de toekomst van onze stad op de helling zetten.” 
Quota voor vrouwen in bestuursraden en rechtbanken

Zie ook artikel in knack: Link

Senator Sabine de Bethune grijpt de vrouwendag aan om nog eens het idee van quota te lanceren. Ze wil 30% vrouwen in bestuursraden van beursgenoteerde bedrijven en in de magistratenfuncties van hogere rechtbanken. Europees commissaris Neelie Kroes verdedigt al veel langer dat alleen quota effectief zijn.

Lees meer
Integrale tussenkomt Elke bij de beleidsverklaring Gemeenschappelijk Gemeenschapscommissie
De dag van de bestrijding van armoede is net achter de rug. Voor de Groen! fractie is dit één van de meest symbolische dagen van het jaar. Wij doen aan politiek om dit gewest leefbaar te maken voor zoveel mogelijk mensen. Bijna 30% van de Brusselse bevolking leeft onder de armoederisicogrens. Naar schatting leven bijna 300 mensen op de straat.
Lees meer
Reactie van Elke op de beleidsverklaring van het VGC-college
Het VGC-College wil bruggen slaan. Bruggen tussen de verschillende bevoegdheidsniveaus binnen het Brussels Gewest, bruggen met de andere gemeenschappen, bruggen ook tussen onderwijs, cultuur en welzijn. De bedoeling is om steeds meer samen te werken, om zo tot een beleid te komen dat de bestaande barrières en grenzen zoveel mogelijk overstijgt. Groen! kan dat enkel toejuichen.
Lees meer
‘campusvoorrang’ bij inschrijving kan buurtscholen ondermijnen.

Bij de inschrijvingen voor volgend schooljaar mogen de Nederlandstalige secundaire scholen in Brussel voor het eerst voorrang geven aan kinderen van de basisschool op dezelfde campus. Dit werd overeengekomen binnen het LOP (Lokaal OverlegPlatform) voor het secundair onderwijs. Tegelijkertijd werd toen afgesproken dat de onderwijsnetten zelf mogen beslissen wat zij als campus beschouwen. Bij de invulling blijkt dat dit principe de buurtscholen kan ondermijnen.

Lees meer