Zonet presenteerde de zorginspectie hun verslag over "vrijheidsberovende maatregelen" in de kinderpsychiatrie. De conclusies zijn bedroevend: nog al te vaak worden kinderen en jongeren in crisissituaties vastgebonden en opgesloten. De internationale afspraak is dat vrijheidsberovende maatregelen enkel uitzonderlijk kunnen, en dat dit altijd zo min mogelijk, zo kort mogelijk en in veilige omstandigheden moet gebeuren. De zorginspectie kwam in een eerste ronde al tot de conclusie dat die afspraak lang niet altijd wordt nageleefd. Vlaams parlementslid Elke Van den Brandt: "Het isoleren en vastbinden van jongeren mag niet het antwoord zijn om explosieve situaties te ontmijnen. Om een echte kentering teweeg te brengen is er meer nodig dan nieuwe afspraken. Er is nood aan de juiste infrastructuur, genoeg en goed opgeleid personeel."   Het uitvoeren van een algemeen verbod op vrijheidsberovende maatregelen klinkt aanlokkelijk, maar is hier niet het juiste antwoord volgens Van den Brandt. "Soms is het beter om een jongere in een crisissituatie of een woede-uitbarsting even uit de groep te verwijderen. Maar dat hoeft niet te betekenen dat de jongere naar de isoleercel moet of vastgebonden moet worden. Integendeel zelfs: dit soort maatregelen hebben vaak een nefaste impact op kwetsbare kinderen en jongeren. Een rustige ruimte waar een kind of jongere in crisis kan bedaren samen met een begeleider, is stukken minder traumatisch dan een isoleercel. Met andere woorden: met voldoende en goed opgeleid personeel en aparte ruimtes kan je kinderen en jongeren in crisis veel beter helpen.  Daarom moet de aangekondigde besparing in de omkadering van kinderpsychiatrie dringend teruggedraaid worden."

 

De zorginspectie deed momenteel een ronde in de kinderpsychiatrie. Later volgen andere sectoren. Groen vrees dat ook daar er grote problemen aan het licht zullen komen, bijvoorbeeld in de jeugdhulp. Wanneer je maar 1 begeleider hebt voor een leefgroep van 8 jongeren, dan is het eenvoudigweg niet mogelijk om een jongere in crisis apart te nemen. "Dit verslag en wellicht ook de komende verslagen schreeuwen om een reactie van het beleid," besluit Elke Van den Brandt.